Bu periyot yaşadığımız “büyük kapanma” her ne kadar birçok olumsuz tesiri yaratsa da yeni sesleri ve müzikleri da gün yüzüne çıkardı. Bağımsız müzik daha da öne çıktı, müzikal açıdan çeşitliliğin ve bu çeşitliliğin birbiriyle meç edilmesine de sıklıkla şahit olduk. Bir taraftan rap müzik yükseldi, öbür yandan indie, akustik üslubunda müzikler ve alternatif pop her zamankinden fazla ilgi gördü. Solo çalışmaların yanı sıra ikili çalışmalara yahut teklilerde farklı haldeki müzisyenlerin düetlerine de kulak verdik. Bunu, sesleri kaynaştırma, bir ortaya gelme, birbirini destekleme olarak kıymetlendirmek mümkün. Çoklukla devrin ruhuna, yalnızlığına göndermelerin olduğu müzikler dinledik. Bu yalnızlığa farklı, daha bağımsız bir “ben” in yansıdığını söylemek yanlış olmaz. Buna öteki bir gerçekliğin melodisi denebilir. Aslında müziklerin hissettirdikleri müzisyenlerin hali ve usulüyle da örtüşüyor. Bir tarafta isyan duygusu, tansiyon, öbür tarafta varlık yokluk sorunu, bir diğer tarafta rahatlama, gevşeme dileğinin müziklere yansıması hepimizin içinde bulunduğu ruh halinin taşması olarak da kıymetlendirilebilir.
Hal böyleyken yeni devrin parlayan sesi Melis Karaduman’dan kelam etmek gerek. Zira güçlü sesiyle gümbür gümbür geliyor Melis. Üstelik dumanı üstünde tüten yeni teklisi ‘Tek Başıma’ da BBI Music. Co bünyesinde 10 Eylül’de çıktı. Müzikte alternatif sahnenin güçlü isimlerinden Veys Çolak, vokalde ve gitarda Melis Karaduman’a eşlik ediyor. Melis Karaduman’ın birinci akustik teklisi olan bu müziğin kelamlarında Veys Çolak’ın da imzası var. ‘Tek Başıma’, bu devrin buhranını yansıtıyor. Tasa, sıkışıp kalma, belirsizlik, yalnızlık üzere hislerin ağır bastığı müzikte oyun imgesi dikkat cazibeli. Aslında müziğin özü de, asıl problemi de bu imgede gizli. Oyun; hayatı, sahneyi işaret ediyor ve oradaki tek kişilik rolümüzü. Bu tek kişilik rolün kaybedeni de kazanını da yok. Müzikte “Oynarım oynarım ancak tek başıma / Ne kazananı var ne de kaybedeni” kelamları insanın dünyaya fırlatıldığı anda başlayan tek başınalığına, varlık sıkıntısına gönderme. Müziğin müzikal altyapısı da bu duyguyu ziyadesiyle yansıtıyor. Bilhassa müziğin giriş kısmında yaratılan boşluk duygusu (belki hiçliği de ekleyebiliriz buna) melankolik bir esinti yaratıyor müzikte. Melis Karaduman’ın öbür teklilerinde de buna emsal bir hava var. Müziklerin melodik yapısı, liriklerdeki vakit mefhumunun varlık, yokluk sıkıntısına dokunması, arafta kalma, çıkmaza düşme üzere hislerin yükü bu atmosferi yaratıyor. Gerçi Karaduman’ın şarkıyı yorumlama biçimi, sesinin kıvrımlarında bir ırmağın şırıltısını duyuyormuşçasına berrak bir his bırakıyor dinleyende. Sesinin çoşkusu, yer yer eğlenceli tonlamaları içindeki melankoliyi dozunda tutmasına neden oluyor. Kendisi üzere güçlü bir sese sahip olan, alternatif sahnenin parlayan öteki isimlerinden Canay Doğan’la yaptıkları ikili çalışmalardan biri olan ‘Yok’ isimli müzikte da bu arafta kalma, yeniden kendini oluşturma, bulma üzere sorunlar vakit olgusuyla birlikte ele alınıyor. Birebir halde geçtiğimiz temmuz ayında çıkardığı solo teklisi ‘Zamansız’ müziğinde da, vakit olgusu tekrar varlık, yokluk ve oluşla birlikte lisana geliyor. Bunun içinde aşk da var, gündelik hayatın tekdüzeliği de… Alttan alta vakti durdurma isteğiyle de karşılaşıyoruz. Bu, aklını da dondurma, içindeki başka zıtlıklarla çarpışmayı sonlandırma ya da sakince dinleyip manaya arzuna da tekabül ediyor. “Karışır biri ötekine” kelamları de bir yanıyla bu çarpışmayı söz ederken bir yanıyla aşkı da içine alıyor. Müziğin sonundaki “Belki toz olurum” kelamı tekrar kainattaki insanın tekliğine ve vakit olgusuna gönderme yapıyor – ki son devir yapılan müziklerde toz, zerre, kaybolmak, yalnızlık, varoluş üzere sıkıntıların çokça lisana getirilmesi yaşadığımız sürecin, bilhassa genç jenerasyonun üzerindeki tesirini görmek ismine değerli.
Melis Karaduman genç bir müzisyen. Şimdi 22 yaşında. Lakin on yaşından itibaren müzikle canciğer olmuş. Müziğe duyduğu tutku içindeki şarkıyı büyütüyor. Müzik yapma, müzik yazma ve söyleme, kendini ritimle şekillendirme içerden gelen, çok daha derinlerde yatan sesi bulmakta yatıyor olsa gerek. Bu tüm müzisyenler için böyledir sanırım. Melis Karaduman da bu sesi büyütmekte. R&B şeklinde müzikleriyle alternatif sahnenin gelecekte daha çok konuşulacak isimlerinden biri o.
Gazete Duvar