Mustafa Güçlü
Türkiye’de bilhassa ‘Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ olarak tanım edilen yeni idare biçimine geçilmesinden itibaren kuvvetler ayrılığının, yargının ve hukukun bağımsızlığı prensibinin ortadan kaldırıldığına dair tartışma yaşanıyor. Hukuk alanına yönelik yapılan yapısal ve kurumsal değişiklikler ile bu tartışma daha da alevlendi. Baroların yapısını değiştirmeye yönelik kanun teklifinin kabul edilmesi, baro genel heyetlerinin ertelenmesine yönelik karar, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “Avukatların meslekten men edilmesi de tartışılmalı” açıklaması, İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun Anayasa Mahkemesi Lideri’ne yönelik sözleri ve en son Urfa Barosu liderine ve 25 avukata soruşturma açılması, tartışmanın son aylardaki temel sorunları oldu. Bu gelişmeri, bilhassa de bunların avukatlık mesleğine yansımalarını ve avukatlık mesleğinin içine girdiği durumu Urfa Baro Lideri Avukat Abdullah Öncel ile konuştuk.
‘BAROLAR NİTELİKSİZLEŞTİRİLMEYE ÇALIŞILIYOR’
Avukat Abdullah Öncel, Gazete Duvar’ın sorularını yanıtladı. Şahsınıza ve avukat arkadaşlarınıza yönelik başlatılan bir soruşturma var. Siz soruşturma ile ilgili yaptığınız açıklamalarda, “Biat etmeyeceğiz” vurgusunda bulundunuz. Hasebiyle hedefin, hükümetin sizi “Biat etmeye” zorlamak olduğunu mu düşünüyorsunuz? Ve şayet o denli ise, neden?
Mutlaka o denli düşünüyorum. Çünkü baktığımız vakit Türkiye’de 80 baro da ‘çoklu baro’ yasa çalışmaları sırasında birebir tepkiyi verdi. Ve birçok baromuz da baro liderleri öncülüğünde idare konseyleri üyeleri ile birlikte avukatlarımız bu yasa çalışmalarına karşı çıktılar ve demokratik tekiplerini göstererek, protesto haklarını kullanarak oturma hareketi yapanlar oldu, birçok aktiflik düzenlendi. Ancak ne hikmetse, Urfa’da bizim ve arkadaşlarımızın adliye önünde 7 Temmuz’da yaptığı oturma aksiyonuna ait Şanlıurfa Emniyet Müdürlüğü tarafından başsavcılığa ihbarda bulunarak bizim hakkımızda, yani ben ve 25 meslektaşım hakkında 2911 sayılı yasaya muhalefetten soruşturma açıldı. Artık buradaki emel şu: Urfa Barosu son iki yıldır hak ihlallerine karşı inanılmaz bir direnç gösteriyor. Hak ihlallerinin tespiti noktasında ve sonrasında göstermiş olduğu reaksiyon sanırım kimilerini rahatsız etmeye başladı. Ve buradaki hedef, evet, biz çoklu baro maddesiyle birlikte baroları etkisizleştirme, niteliksizleştirme çalışmasının, gayretinin olduğunu görüyoruz lakin Urfa özelinde de yapılmak istenen şey, biraz evvel söz ettiğim üzere, katiyen baroların susturulması amaçlanıyor. Artık baktığınız vakit, Anayasa’nın 34. unsuru var. Anayasa’nın 34. unsurunda barışçıl, demokratik yansıların büsbütün anayasadan kaynaklı olduğu ve cürüm oluşturmayacağı karar altına alınmıştır. Tekrar Avrupa İnsan Hakları Mukavelesi’nin 11. unsurunda toplantı ve şov yürüyüşünü düzenleme hakkı düzenlenmiş. Ve bizim yaptığımız bu hareket, büsbütün bu kapsamda kıymetlendirilmesi gereken bir aktiflik ve aksiyon. Ancak Türkiye’de, enteresan, yalnızca Urfa’da bu soruşturmanın açılmış olması bize manidar geldi.
‘TAKİPSİZLİKLE SONUÇLANACAĞINI DÜŞÜNÜYORUM’
Urfa dışında öteki bir yerde bu türlü bir soruşturma açılmış değil yani?
Hayır. Hiçbir meslektaşımız hakkında, hiçbir baro yöneticisi hakkında, hiçbir baro lideri hakkında açılmış bir soruşturma bulunmamaktadır.
Pekala, bunun bir siyasi karar olduğunu düşünüyor musunuz?
Ben hukuka ters bir karar olduğunu düşünüyorum. Çünkü sonuçta esasen buna ait Toplantı Ve Şov Yürüyüşü Düzenleme Hakkı kapsamında Anayasa Mahkemesi’nin, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin (AİHM) birçok kararı mevcut. Türkiye’deki lokal mahkemelerin de buna ait kararları var. Ben bu işin takipsizlikle sonuçlanacağını düşünüyorum. Kaldı ki dava açılsa dahi, kesinlikle beraat edeceğimizden hiçbir kuşkum yok. Fakat buradaki hedef, “Bakın, siz çok ileri gidiyorsunuz” demek. Deniliyor bize zati. Ancak biz, daha evvel söylediğim üzere, biat etmeyeceğiz, susmayacağız. Hukuk ihlal edildiği surece, hak ihlal edildiği surece, Şanlıurfa Barosu ve avukatları buna reaksiyon koyacaklardır. Bunun bilinmesini istiyoruz.
‘İNSANLARIN BİR ORTAYA GELMELERİNDEN KORKUYORLAR’
‘Toplantı ve şov yürüyüşü hakkı’ tüzel olarak müdafaa altında ve söz özgürlüğü çerçevesinde de demokrasinin temel bir niteliği kabul ediliyor. Bu temel niteliğin ‘tehlike’ altında olduğunu düşünüyor musunuz?
Türkiye’de uzun yıllardır bu tehlike var. Geçenlerde Ankara’da biz bir yürüyüşe katıldık. Hatırlar mısınız bilmiyorum, lakin Kuğulu Park’tan adliyeye kadar yürüyecektik meslektaşlarımızla, o çoklu baro tartışmaları sırasında. Sanırım bir meslektaşımız, Ankara Barosu Lideri idi galiba, dedi ki, “Ya on yıldır beşerler yürüyemiyor, reaksiyon koyamıyor.” Bir birinciydi o. Bu son devirlerde bireylerin demokratik hakları ellerinden alındı. Toplantıyı, yürüyüşü, gösteriyi bırakın yapmayı, tevessül etmeye yönelik, bir ortaya gelmeye yönelik çalışmalar engelleniyor. İnsanların bir ortaya gelmelerinden korkuyorlar. Demokratik hakların önemli manada kısıtlandığını görüyoruz. Bilhassa son 4-5 yıldır, bu çok dikkat alımlı. Bazen adliye önünde, bırakın adliyeyi önünde, baro binamızın önünde yapacağımız basın açıklamasında bile onlarca polis ve kolluk memuru gelip bizi nerdeyse taciz ediyorlar. Ancak dediğim üzere, bu sarmaldan çıkmalı ülke. İnsanların söz özgürlüğünü şayet anayasaya uymayarak engelliyorsanız, o vakit değiştirin anayasayı. Söz özgürlüğünü, niyet özgürlüğünü, protesto hakkını ortadan kaldırmaya yönelik çalışmalar içine girin. Zira yapamıyor kimse, hiçbir yerde yapamıyor. Çeşitli mazeretlerle daima öteleniyor. Sanırım, tam tarihini bilmiyorum, lakin her türlü aktiflik iptal ediliyor, pandemi sürecinde. Evvelki süreçte de “kamu güvenliği” mazeret edilerek ertelendi. Yani, uzun müddettir bireylerin bu hakkı ellerinden alınmış.
‘NORMLAR HİYERARŞİSİ ALT ÜST EDİLDİ’
Yanılmıyorsam baroların genel heyet toplantıları da bu çerçevede ertelendi.
O tam bir garabet. Onu konuşmak bile bir hukukçu olarak benim için zül. Artık bir genel şuranın yapılmasına bir hafta kala, tam bir hafta kala, sanırım İçişleri Bakanlığı tavsiye niteliğinde bir karar yayımladı. Pandemi nedeniyle aktiflikleri iptal etme kararı aldı. O ortada biz şaşkına döndük. Biz, “Burdaki emel ne? Sanki bizim genel heyetlerimizi mı maksat alıyor?” dedik. Maalesef öyleymiş. Bu ortada Vilayet Seçim Şuraları Yüksek Seçim Şurası’ndan görüş istedi. Verilen görüşte şu söylendi: “Evet, siyasi parti kongreleri yapılabilir. Fakat baro seçimlerinin yapılması Vilayet Genel Hıfzıssıhha Konseylerinin kararına bağlandı.” Burada normlar hiyerarşisi alt-üst edildi. Olağanda baroların genel şuralarının yapılıp yapılmaması hususu kanunla düzenlenmiş. Ancak siz tuttunuz genelgeyle, yani normlar hiyerarşisini alt-üst ederek, kanunun amir kararını ihlal ettiniz. Biz yeniden dedik ki, “YSK’dan bu karar döner.” Fakat YSK maalesef, biraz evvel söylediğim üzere, baro genel şuralarının yapılmasına Vilayet Genel Hıfzıssıhha Konseylerinin karar vereceğine karar etti. Ve maalesef, vilayet ve ilçe Genel Hıfzıssıhha Konseyleri bizim etkinliklerimizin, yani genel şuramızı “etkinlik” kapsamında kıymetlendirerek iptal etti. Olağan biz bunun üzerine iptal davası açtık, “yürütme durdurma istemi”, Şanlıurfa Yönetim Mahkemesi’ne iptal davası açtık. Tahminen kamuoyu ve basına düştü, Muğla Yönetim Mahkemesi, Vilayet Genel Hıfzıssıhha Konseyi’nin aldığı bu kararın yürütmesinin durdurulması kararı verdi. İzmir Yönetim Mahkemesi de Vilayet Genel Hıfzıssıhha Şurası’nın aldığı bu kararın yürürlüğünün durdurulmasına karar verdi. Ben Urfa Yönetim Mahkemesi’nin de birebir çerçevede karar vereceğinden hiç kuşku duymuyorum. Biz de bu kararı bekliyoruz. Zira sahiden bu kararı hukuksal bir garabet olarak kıymetlendiriyoruz. Fakat ordaki hedef, biliyorsunuz çoklu barolar yasası yürürlüğe girdikten sonra uzun bir müddet İstanbul’da 50 bin avukat olmasına karşın, ikinci baroyu kuramadı siyasi iktidar ve siyasi iktidar yanlısı meslektaşlarımız. Sanırım 10-15 gün evvel kurdular. Burdaki emel, Ankara’da, İzmir’de, Antalya’da, sayısal olarak hukuken ikinci baroların kurulmasının mümkün olduğu yerlerde ikinci baroları kurmak. Yoksa, siz şayet siyasi parti kongrelerinin yapılmasına müsaade veriyorsanız, belediyelerin her türlü etkinliklerinin yapılmasına müsaade ediyorsanız, barolar için öteki bir münasebet bulun. İşte efendim, “Pandemi nedeniyle baroların genel konseyi yapılamaz” deniliyor. Biz zati her türlü tedbiri almıştık. Pandemi sürecinde birçok aktiflik yapılıyor.
Bu kararın yalnızca barolara yönelik olması değişik.
Ordaki gerçek hedef, ikinci baroların kurulması sürecini hızlandırmak. Ki zati, bunun işaretlerini de vermeye başladılar. Ankara’da kurum avukatları ve kontratlı avukatlar üzerinde önemli bir baskı başlatarak kurulacak ikinci barolara üye kaydetme noktasında çalışmalar yapıldığını biliyoruz.
‘AVUKATLAR TERÖRİZE EDİLEN KABAHAT TİPLERİ İLE ÖZDEŞLEŞTİRİLMEK İSTENİYOR’
Size yönelik başlatılan soruşturmayı savunmaya yönelik bir “saldırı” olarak yorumladınız. Buna karşı da “savunmayı savunmak”tan bahsettiniz. Savunma hakkı, hakikaten de önemli bir atak ve ihlal ile karşı karşıya mı?
Muhakkak, evet o denli. Bakın, bizim meslektaşlarımızdan avukat Sevda Çelik Özbingöl mart ayından beri yaklaşık 8 aydır tutuklu. Neden tutuklu biliyor musunuz? Mesleksel faaliyetlerinden ötürü. Yani artık Türkiye’de avukatlık ve savunma o denli bir noktaya geldi ki, sayın Cumhurbaşkanı’nın bundan bir ay evvel yaptığı bir açıklamayı hatırlatmak isterim. Sayın Cumhurbaşkanı, “Artık avukatlar da ihraç edilebilir, edilmelidir” biçiminde bir açıklama yaptı. Bu açıklamanın aslında açılımı şu: Siyasal iktidarın terörize ettiği, kriminalize ettiği cürüm ve cürüm tiplerini artık avukatların savunmaması gerektiği kastedilmekte, amaçlanmaktadır. Pekala savunursa ne olur? Şayet savunursa o hata ve hata tipiyle özdeşleştirilir avukat. Bu çok tehlikeli bir şey. Düşünün, size bir katalog oluşturuluyor. Bu katalogdaki cürüm tipleri dışındaki cürüm tiplerini, failleri, şüphelileri yahut sanıkları savunursanız, bunlarla özdeşlestirilip “Bakın sizi de meslekten ihraç edebiliriz” demek isteniyor.
‘KONJONKTÜR DEĞİŞTİKÇE AVUKATLARA BASKI ARTMAKTADIR’
Savunma bir nevi “yardım ve yataklığa” mı dönüştürülüyor?
Motamot, o denli. Sizi savunduğunuz kuşkulu, tutuklu yahut sanıkla özdeşletirip güya siz de o cürmün ortağıymışsınız üzere bir algı yaratmaya çalışılıyor. Bu çok tehlikeli. Bakın, ben daima söylerim, siyasal konjonktür değiştikçe Türkiye’de avukatlara bu husustaki baskı önemli manada artmaktadır. Bundan daha 1-1,5 ay evvel bir meslektaşımız “adil yargılama ilkesi” ihlal edildiği için hayatını yitirdi. Mevt orucuna yatmıştı Ebru Timtik hanım. Aytaç Ünsal ise zorbela kurtarıldı. Türkiye artık şu noktaya geldi. Biraz evvel siz de söylediniz, avukatlar avukatlık yapmaktan ürker hale geldi. A hata tipini işleyen, B kabahat tipini işleyen, C cürüm tipini işleyen vatandaşın, bireyin avukatlığını yapamaz hale getirildi avukatlık ve Türkiye’de son kaç yıldır avukatlar sadece mesleksel faaliyetlerinden ötürü, işte bunun Selçuk Kozağaçlı ve arkadaşları onlarca yıl mahpus cezasına çarptırıldı ve maalesef hiç hukuk yolları büsbütün tükendi. Tekrar biraz evvel tabir ettiğim üzere meslektaşım Sevda Çelik Özbingöl belgesini okursanız büsbütün tüzel bir garabettir, inanın sadece avukatlık yaptığı için mesleksel faaliyetinden ötürü uzun müddettir tutuklu ve sanırım duruşması 17 Kasım’a ertelendi. Avukatlar avukatlık yapamaz hale geldi artık. Avukatların avukatlık yapması engelleniyor.
‘SALDIRILAR MESLEK ONURUMUZA YÖNELİK’
Yani bu engelleme avukatlık mesleğiyle ilgili de olumsuz bir tesirle neticelenmiyor mu? Avukatlık mesleğine yönelik bir itibarsızlaştırmaya, güvensizliğe, meslek onurunu zedelemeye neden olmuyor mu?
Esasen bizim direncimizin, bizim temel gayretimizin kaynağını meslek onurumuza yönelik bu ataklar oluşturuyor. Meslek onurumuz önemli manada zedeleniyor, mesleğin saygınlığı yitiriliyor. Artık bu çoklu baro tasarısıyla, çoklu baro yasasının geçmesiyle başlayan süreç, işte iktidarın kendisi üzere düşünmeyen herkesi terörize, krimanilize etmesinden ve avukatları da işte bir yere konumlandırıp, işte bunlar da bunun üzere düşünüyor… Yani siz gönül rahatlığıyla savunma yapamıyorsunuz. Önemli bir baskı var üzerimizde. “Acaba ben de gözaltına alınabilirim miyim, tutuklanabilir miyim?” tasası, korkusu yaşıyor meslektaşlarımız. Ki geçen 15 gün evvel Türkiye’de basına da düştü. 47 meslektaşımız, işte cemaat soruşturması kapsamında gözaltına alındı, bir kısmı hür bırakıldı. Orada sorulan sorulara baktığınız vakit büsbütün avukatın avukatlık yapması ile ilgili. Ya resmen iktidar şunu söylüyor, “Arkadaş siz cemaate mensup, o suçlamayla yargılanan hiç kimsenin avukatlığını yapamazsınız yahut PKK, KCK, HDP neyse artık, nereye konumlarsanız artık, bunların avukatlığını yapamazsınız. Şayet bunların avukatlığını yaparsanız sizin hakkınızda soruşturma açarım” diyor ve yapıyor da.
‘BİZ BU KADAR BASKI ALTINDAYSAK, VATANDAŞIN VAY HALİNE’
Yani avukatlara yönelik bu çeşit siyasetler ve uygulamalar, avukatlığın sosyolojik yapısı, yani toplumsal algısı, imajı ve statüsü üzerinde de önemli bir olumsuz tesir yaratmıyor mu? Bahsettiğimiz o itibarsızlaştırma, güvensizleştirme, onurunu zedeleme noktasında natürel. Çünkü bazen şahit oluyoruz, vatandaş açıkça, “avukat artık kendini savunamıyor. Bizi nasıl savunabilecek?” diyor.
Çok hakikat bir tespit. Hakikatten vatandaşın vay haline. Yani şayet biz bu kadar baskı, baro lideri bu kadar baskı altındaysa, avukatlar ve avukatlık mesleği bu kadar baskı altındaysa, vatandaşın vay haline. Ülke büsbütün istibdat rejimine dönüştü. Dehşet hakim, herkeste bir endişe hakim. “Ne olacağım? Yarın ben de gözaltına alınabilirim” korkusu taşıyor beşerler.
‘HAK İHLALİ YAPILMAZSA AVUKATLARIN SİYASET İLE İŞİ OLMAZ’
Bugün hukuksal manada hukukçu olarak avukatlar ne kadar dikkate alınıyor, kararları alma sürecine ne kadar dahil ediliyor ve kendilerine ne kadar danışılıyor? Örneğin, bir kanun çıkarılacak, bu mevzuda barolar ne kadar sürece dahil ediliyor?
Artık bu, çok hoş, enteresan bir durum. Düşünün, sizin mesleğiniz ile ilgili bir değişiklik yapılacak, çoklu baro tartışmaları sırasındaki en ağır tartışılan bir mevzu da buydu, sizin mesleğiniz ve sizin en çok bildiğiniz mevzularda değişiklik yapılacak, ancak dönüp de “ya bu barolar, bu avukatlar ne diyor?” denilmedi. Ki tartışmalar da ordan çıktı. Biz, yasa tasarıları çalışmaları görüşüldüğü sırada Meclis’te barolar, baro liderleri dedik ki, “Gelelim, biz kendimizi söz edelim. Bizim mesleğimizin yapısını değiştiriyorsunuz. Bizim kanunumuzla ilgili bir değişiklik yapıyorsunuz lakin bu hususta bizimle rastgele bir biçimde istişare edilmedi.” Lakin maalesef, dineleyen olmadı. Niçin? Zira, kodlama yapılmış. Kendileri üzere düşünmeyen herkesin, işte “Avukatlar itiraz ediyor, avukatlar muhalif” deniliyor. Hayır, avukatlar hak ihallelerine muhalifler. Siz şayet hak ihlali yapmazsanız, avukatların iç siyaset ile, gerçek siyaset ile işi yok, olamaz zati. Baroların olamaz. Avukatların, baroların yaptığı şey ne kardeşim? Diyorlar ki, “Bu ülkede azap olmasın. Hak ihlali olmasın. Hukuk uygulansın.” Hukukun üstünlüğünü savunuyor avukatlar. Daha dün, Anayasa Mahkemesi’nin verdiği kararı mahallî mahkeme uygulamadı. E pekala, avukatlar itiraz etmesinler mı buna? Anayasa’nın emredici kararına uygun hareket etmeyen mahkeme, sanırım İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesi idi, avukatlar buna bir reaksiyon göstermesinler mi? İşte AİHM kararları yıllardır uygulanmıyor Türkiye’de. E buna itiraz etmesinler mi avukatlar? Buna karşı çıkmasınlar mı? Yahut bayana karşı şiddet, son devirde baya bir yaygın, avukatlar buna tepki göstermesinler mi? Çocuk istismarına karşı barolar reaksiyon göstermesinler mi? Yapılmak istenen bu. Biraz evvel bahsettiğim hususlarda bize, “Sesinizi kesin, konuşmayın” deniliyor. Resmen gaye bu. Susturmak isteniyor barolar. Ve rahatsız oluyorlar. Artık düşünün, Anayasa Mahkemesi’nin vermiş olduğu karar, yürütmeyi, idareyi, yargı mercilerini, herkesi bağlıyor. Lakin İstanbul Ağır Ceza Mahkemesi, “Efendim, yerindelik kontrolü yapamaz” diyor. Buna karşı da bizim susmamız bekleniyor. Hatırlarsanız bu ülkede bundan 15 gün evvel İçişleri Bakanı açık açık Anayasa Mahkemesi Lideri’ni tehdit etti. Bizim susmamız bekleniyor. Cumhurbaşkanı, “Ben Anayasa Mahkemesi kararını takmıyorum, hürmet da duymuyorum” diyor. Bizim karşı çıkmamamız mı bekleniyor? Biz hukukçuyuz. Avukatlık Kanunu’nda çok açık ve net denilir ki, barolar insan haklarını, hukukun üstünlüğünü savunmak zorundadır. Buz emredici karardır. E bunu savunduğunuz vakit sizi kategorize etmeye çalışıyorlar. Sıkıntı bu.
‘HUKUKA MUHALİF AKSİYONLAR NE KADAR AĞIRLAŞIRSA, HUKUK O KADAR SİYASALLAŞIR’
Aslında hukukun siyaseten yahut siyasal iktidar tarafından tanınmamasının bir sonucu olarak hukuk siyasallaşmıyor mu? Yoksa hukukun siyasallaşması, hukukçuların bir isteği ve hedefi değildir herhalde?
Natürel ki, elbette o denli. Yani siz hukuka ters aksiyon ve işleri ne kadar ağırlaştırırsanız, ki ağır bir halde uygulanıyor, biz şaşkınlıkla izliyoruz, o kadar siyasallaşır.
Sanırım birebir şey başka meslek kümeleri ve birlikleri için de geçerli. İşte pandemiyle ilgili kararların alınması sürecine pek dahil edilmeyen Türk Tabipleri Birliği örneği üzere. Meslek kümeleri ve odalarının bu formda dışlanması niçin?
İşte ben tam da “Biat etmeyeceğiz” dedim ya. Hedef, biat ettirmeleri. Yani, “Her dedikleri, her çıkan yasa yanlışsız. Siz doğruyu yapıyorsunuz. Tebrik ediyor, takdir ediyoruz” dedirtmek için. Sorun bu. Türk Tabibler Birliği’ne akının hedefi da bu, barolara yönelik atağın emeli da bu. Büsbütün dediğim üzere, hani en başta sorduğunuz soruda “niye biat etmeyeceğiz,, bu soruşturma niçin başladı” dediniz. İşte tam da bunun için.
Artık olağanda bu çeşit sivil toplum kuruluşları tıpkı vakitte bir kontrol ve denetim düzeneği fonksiyonu de görmüyorum mu? Gelişmiş demokrasilerde o denli.
‘TÜRKİYE’DE DAİMA RÖVANŞİST BİR ANLAYIŞ OLDU’
Son olarak şunu sormak istiyorum. Avukatlık mesleğine yönelik son yıllarda bahsettiğimiz o itibarsızlaştırmaya, onur zedelemeye yol açan uygulamalar kelam konusu iken, avukatlık mesleği için bir “iade-i itibar” hak talebi olmalı mı ya da var mı?
Elbette var, elbette var. Ne istiyoruz? Mesleksel faaliyetlerinden ötürü gözaltına alınan yahut tutuklanan meslektaşlarımızın bir an evvel özgür bırakılmalarını, haklarında beraat kararının verilmesini istiyoruz. Türkiye’de hukukun üstünlüğünü tekrar tesis edilerek yürütmenin, yönetimin, siyasal iktidarın yargının üzerindeki vesayetinin kaldırılmasını istiyoruz. Anayasa’ya motamot uyulmasını istiyoruz. Meslektaşlarımızın mesleksel faaliyetlerinden ötürü gözaltına alınması tehlikesinin ortadan kaldırılmasını istiyoruz. Fikir özgürlüğü, söz özgürlüğü, tam demokratik bir ülke hayal ediyoruz. İnsanların fikrinden, niyetinden ötürü gözaltına alınmadığı, tutuklanmadığı bir ülke istiyoruz, hayal ediyoruz. Avukatlar bunun gayretini veriyor aslında. Azabın olmadığı, bayana şiddetin olmadığı, çocuk istismarının olmadığı, etraf katliamının yapılmadığı, yolsuzluğun ve yoksulluğun olmadığı bir ülke hayal ediyoruz ve bunun uğraşını veriyoruz. Lakin en çok, en büyük isteğimiz, isteğimiz elbette ki, hukukun üstünlüğüne hürmet, hukukun üstünlüğü prensibi çerçevesinde yargılamaların yapılmadı ve adil, demokratik bir Türkiye istiyoruz. Hasretimiz, isteğimiz bu. AİHM kararlarına uyulmasını, anayasaya uyulmasını istiyoruz.
“Hukuk birgün herkese lazım olur” sloganı unutuluyor galiba…
Evet, temel sıkıntı o. Hukuk herkese lazım olur. Fakat Türkiye’de daima rövanşist bir anlayış oldu. Bakın, 1960’lı yıllarda Adnan Menderes’in avukatlığını yapan, hatırladığım kadarıyla Hüsamettin Cindoruklar, Apaydınlar ülkede o devirde ‘terörist’ ilan edildiler. Ancak daha sonraki süreçte sayın Cindoruk başbakan yardımcısı oldu, bir parti genel lideri oldum. Baktığınız vakit 1980 darbesinden sonra da birçok avukat gözaltına alındı. Daha sonraki süreçlerde parlamentoya gidip bu halkın milletvekilliğini yaptılar. Yeniden 90’lı yıllarında sonunda 28 Şubat sürecinde Türkiye yeniden birebir istibdat periyodunu yaşadı. Bilhassa muhafazakâr, mütedeyyin kısma bir yönelim vardı, baskı altındaydılar. O süreç geçti ve 2010 Anayasa referabdumu sırasında “evet” ya “hayır” süreci oldu. Ondan sonra aslında yargı büsbütün cemaate teslim edildi ve Ergenekon, Balyoz sürecinde, biliyorsunuz, Genelkurmay Lideri bu ülkede terörist olarak yargılandı. Bu anlayışın değişmesi gerek. Dediğiniz üzere, hukuk birgün herkese lazım olur.
Gazete Duvar
