15-16 Haziran 1970 Büyük Personel Direnişi’nin yıldönümü münasebetiyle açıklama yapan İstanbul Emekçi Sendikaları Şubeler Platformu (İİSŞP), temel talep olan grevli-toplu kontratlı sendika hakkının yeniliğini olanca yakıcılığıyla koruduğuna dikkat çekti. Toplam çalışanların yüzde 95’inin, sendikalı olmadıkları için bu haklardan hiç yararlanamadığına vurgu yapan İİSŞP, sendikalıların ise kota, ulusal güvenlik mazereti üzere münasebetlerle toplu mukavele hakkından muaf tutulduğunu söz etti.
UNUTULMAZ BİR DİRENİŞ ÖRNEĞİ
Personel ve işçilere, sendikalarda birleşme ve gayret daveti yapan İstanbul Emekçi Sendikaları Şubeler Platformu’nun 15-16 Haziran münasebetiyle yaptığı açıklama şöyle:
“15-16 Haziran 1970 direnişi; Türkiye’deki Demokrasi ve Emek çabası tarihinin en onurlu tarihlerinden biri olarak hafızalarımıza kazınmıştır. Sendikalarını özgürce seçmelerine mani olan, istedikleri sendikadan özgürce ayrılmalarına pürüz olan, toplu mukavele ve grev haklarını kısıtlayan, sendikalara yetki kotası uygulayan yasal düzenlemelerle bastırılmaya çalışılan işçilerin yükselen hareketi, önüne çekilmeye çalışılan setleri aşarak unutulmaz bir direniş örneği sergilemiştir. Bu direniş hakların hudutlarının meclis kulislerinde, masa başlarında değil, sokaklarda ve meydanlarda çizileceğini dosta düşmana göstermiştir.
O zamanki iktidar ve sermayenin emekçileri inanç ve milliyetçilik zehirleriyle bölmeye eforlarına karşılık ta büyük bir tokat olmuştur ulu direniş. 150 bin Personel ısrarla birliğini her türlü ayrımcılığa karşı hal alarak korumuş ve sendika örgütlülüklerini, haklarını sahiplenmiş, kararlılıkla geri adım atmadan haklı ve yasal temelde, fiili direnişlerle en nihayetinde sömürü maddelerinin geçmesini engellemişlerdir.
BİR MİHENK TAŞI
15-16 Haziran direnişi, Türkiye’de personel sınıfının kendi gücünü en açık haliyle gösteren bir aksiyon olduğu kadar sendikal uğraşın nasıl olması gerektiği noktasında da bir mihenk taşıdır. Gerici baskı maddeleriyle, emekçi ve işçilerin sendikal haklarının ellerinden alınmaya çalışılmasına karşı girişilen bu çaba, üzerinden geçen 51 yıla karşın önümüzü aydınlatmaya devam ediyor.
TALEPLER YENİLİĞİNİ KORUYOR
15-16 Haziran’da personellerin temel talepleri olan grevli-toplu kontratlı sendika talebi yeniliğini olanca yakıcılığıyla korumaktadır. Toplam çalışanların yüzde 95’i sendikalı olmadığı için bu haklardan hiç yararlanamamakta, sendikalılarda ise kota, ulusal güvenlik mazereti vb. bir birçok toplu kontrat hakkından da muaftır.
Bugün her zamankinden fazla 15-16 Haziran direniş ruhunu sahiplenmeye ve yaşatmaya muhtaç olduğumuz bir devirden geçmekteyiz. Ortadan geçen 51 yıl boyunca gerek darbelerle gerek yasal kılıflarla her siyasi iktidar işverenlerin istekleri doğrultusunda personel ve işçilerin kazanılmış haklarını peyderpey geriletmiştir. İşverenler doymak bilmez midesizlikleri ile kıdem ve tazminat hakkını da emekçilerin elinden almak için siyasi iktidarı ortada bir sıkıştırmaktan geri durmamaktadır.
SALGININ FATURASI İŞÇİLERE ÇIKARTILDI
Yaşanan ağır ekonomik krizin faturası, Covid-19 pandemi şartlarının daha net gösterdiği üzere emekçi ve işçilere yüklenmiş, işten çıkarmalar ağırlaşmış, işsizlik rekor sevilere gelmiş, pahalılık ve dolayısı ile yoksulluk süratle artmış, açlık sonunun altındaki maaş toplam çalışanların çok büyük çoğunluğunun fiyat siyaseti haline gelmiş, teminatsız, zorla çalıştırmanın yasal kılıfları oluşturulmuş, sermaye ve iktidar milyonlarca emekçi – işçinin ömrü karabasan üzere ağır akın dalgası altına almıştır.
Çıkarılan maddelerde personel ve işçiler için en ufak iyileştirici bir husus bulunmamakta fakat birbirini yiyen çetelere ve halka küfür eden işverenlere gani gani iyileştirmeler-ihaleler- vergi afları, yasal- yasadışı yollarla beslenirken, bu gün emekçi cinayetleri- intiharlarda önemli artışlar yaşanmaktadır.
SINIF ÇİZGİSİNDE KARARLI SENDİKACILIĞA DEVAM
İktidar ve işverenler bu kadar ağır sömürü şartlarını sürdürmelerinin yegane yolu çalışanların ve işçilerin büyük çoğunluğunun sendikasız olması ve bu türlü devam etmesi hayati derecede değerliyken; çalışanlar ve işçiler için bu hücumları püskürtmenin yegane yolunun biricik örgütlülüğü olan yasallığını haklılığından alan sendikalarda birleşmekten, örgütlenmekten, çaba etmekten diğer dermanının olmadığını bugün daha net görüyoruz.
Bizler de İstanbul Personel Sendikaları Şubeler Platformu (İİSŞP) bileşenleri olarak ulu 15-16 Haziran Personel Direnişini tüm dersleri ile sahiplenirken, direnişi yaratanların ardılları olarak bu ruhu daha fazla yaşatmak için sınıf sendikacılığı çizgisinde kararlılık ve cüretle çabamızı yükselteceğimizi 51. yıl dönümünde yitirilenleri hürmet ile anarken belirtmek isteriz.” (EKONOMİ SERVİSİ)
Gazete Duvar
