DUVAR- Her geçen gün, ülkemizde pole dance’a ilgi artıyor. Her geçen gün, her yaştan, her meslek kümesinden, her inançtan, her kilodan, her fikirden bayan; spor ve dansın buluştuğu bu aktiviteye büyük bir ilgiyle bağlanıyor. Bu dünyanın perdelerini pole dans eğitmeni Özge Uraz Kum ile aralıyoruz.
Pole’n Roll’un sloganı; “Özgür, güçlü, estetik”… Dışarıdan bakıldığında çok estetik gözüküyorsunuz. Muhakkak ki güç de gerekiyor. Pekala, “özgür” kısmını biraz açabilir misiniz?
Kültürel olarak özgürlük kavramını “bir şeyden özgür olma” formunda algılamaya yatkınız. Bu; tutsak olmamak, baskı altında olmamak üzere negatif bir tanımlama getiriyor. Halbuki özgürlüğü “bir şeye özgür olma” üzere daha muktedirlik içeren bir tanımlama ile de anlamak mümkün. Bu durumda şuurlu ve sorumlu seçimler yapabilme, karar verebilme, kendini gerçekleştirme manasına geliyor. Pole kültüründe var olan, öncülerden devraldığımız ve geliştirmeyi hedeflediğimiz anlayış biraz bu. Bayanların hayatları, vücutları ve ruhları üzerinde denetim sahibi olabilmesi…
‘KADIN HAREKETİNİ DESTEKLEYEREK ÖNYARGILARI AŞMA YOLUNA GİDEBİLİRİZ’
Sanırım sizi en çok önyargılar rahatsız ediyordur. Türkiye üzere bir ülkede önyargıları aştınız mı, aşabiliyor musunuz ya da nasıl aşacaksınız?
Elbette ki aşmanın yakınında bile değiliz. Bu kadar esaslı ve büyük bir ahlaki erozyonun içinde, bedeller erkek bakış açısından tanımlanırken çok da kolay olmayacak. Kaldı ki, bu bütün dünyada bu türlü. Kendini savunmaya çalışan pole sanayisinin de vakit zaman “bu yalnızca bir spor” telaffuzuna başvurmak durumunda kalması ve bir manada kültür içinde steril bir alan yaratması da istemeyerek de olsa bu önyargıların pekişmesine neden oluyor. Uygun tarafı, yedi yıllık süreçte benim gözlemleyebildiğim; öğretmen, okul, öğrenci sayısındaki artışla bir arada kısıtlı bir etrafta de olsa aşinalık artıyor. Tanımadığın bir kültüre karşı direnç oluşmasını olağan karşılamak lazım. Tanınırlığın artmasıyla bu direnç kırılacaktır. Ancak bunu bayan özgürleşmesinden bağımsız düşünmek imkânsız. Daha geniş planda bayan hareketini destekleyerek fakat bu önyargıları da aşma yoluna girebiliriz diye düşünüyorum.
‘POLE DANCE’DA YAĞ ORANININ NE KADAR OLDUĞUNUN SELÜLİTLERİNİN, ÇATLAKLARININ HİÇBİR DEĞERI YOKTUR’
Her kesitten öğrenciniz var değil mi? Herkes pole dans yapabilir mi?
Elbette herkes pole yapabilir. Biz pole yapabiliyor olmayı hiçbir vakit ileri düzey hareketlerde “kelebek üzere uçup arı üzere sokmak” olarak tanımlamadık, ki bu da tertipli çalışma, disiplin ve azimle mümkün. Pole’u tuttuğunuz birinci günden itibaren, pole yapıyor oluyorsunuz. Pole dance’de nasıl göründüğünün, yağ oranının ne kadar olduğunun, selülitlerinin, çatlaklarının hiçbir ehemmiyeti yoktur. Bunlar, insan olmanın ve fizikî bir vücuda sahip olmanın doğal sonuçları olarak görünür. Değerli olan o vücudun neler yapabildiğidir. Bu sayede bayanlara dikte edilen dehşetli olumsuz vücut algısı, vakit içerisinde yıkılır. Idman, nefret ettiğin vücuduna karşı verdiğin bir ceza olmaktan çıkar. Vücudunla gurur duymaya, onu sahiden sevmeye başlarsın.
Öteki taraftan, bilhassa muhafazakâr ve örtülü bayanların pole yapması toplumda daha büyük bir infial yaratıyor. Geçtiğimiz yıl Amerika’da yaşayan örtülü bir bayanın pole görüntüsü çılgınca paylaşılmış ve vahim yorumlara neden olmuştu. Muhtemelen bu yorumları yapanlar, bayanın Instagram profiline hiç bakmadı ve duruşunu nasıl savunduğunu görmediler. Benzeri formda birtakım şirketler ve mesleksel birlikler de bayanların bu manada hayat üsluplarına müdahale ediyor. Yeniden de baskılardan yılmayan her bölümden, 14-65 yaş ortası öğrencimiz var.
.
Sizin ferdî maceranız nasıl başladı ve devam etti?
Ben 2012 yılında Felix Cane ve Alethea Austin görüntüleri izleyerek pole’a âşık oldum. Taksim’de ismini hatırlayamadığım Rus bir hocadan kısa bir müddet ders aldım. Akabinde arkadaşlarım Zeynep ve Sevinç’in açtıkları okula başladım. 2014 yılında o okulda eğitmen oldum, bir sene sonra Kadıköy’de şube açtım. Geçtiğimiz yıl da okulun ismi bugünküne değişti. Çocukluğumdan beri dans ediyor, ilgimi çeken farklı dans cinslerini deniyordum. Fakat 1999 yılında geçirdiğim omurga ameliyatı nedeniyle hareketlerimde önemli bir kısıtlama olduğundan bunun mesleğim haline gelebileceğini düşünmemiştim. Vakit içerisinde eğlenceli bir hobiden tutkuya, oradan da işe dönüştü.
Pole dansı bayan hareketinin bir modülü olarak görüyorsunuz. Bayan hareketinin nasıl bir modülü bu?
Bence bayan olarak var olduğunuzda yaptığınız her aksiyon, isteseniz de istemeseniz de bu hareketin bir modülü ya da düşmanı oluyor. Çocuk yetiştirme formunuz de, iş yerindeki duruşunuz da, lisanı kullanma alışkanlıklarınız da… Pole, tabiatı itibariyle bayan yoğunluklu bir alan olması ve kulüplere dayanan tartışmaya açık tarihi mirası nedeniyle bu manada çok daha hassas bir yerde duruyor. Bayanları fizikî ve duygusal olarak güçlendiren, olumsuz vücut algılarını yıkan ve dayanışma ruhunu besleyen bir alan olmasıyla da bayan hareketine takviye veriyor. Bana kalırsa yalnızca pole değil, her ne yapıyorsak yapalım bunu hâkim telaffuzları aykırı yüz edecek bir farkındalıkla ve niyetle yapmalıyız.
‘POLE DANCE BAYANLARA ASLINDA NELER YAPABİLECEKLERİNİ GÖSTERİYOR’
Muhakkak ki “güç” çok kıymetli. Aslında siz de kendinizi “narin çiçekler” olarak tanımlamıyorsunuz değil mi?
Yok, hakikaten çiçek değiliz. Her ne kadar günümüzde aksini savunan yaklaşımlar yaygınlaşmaya başlasa da hâlâ kız çocuklarının atletik muvaffakiyetlerde erkeklerden bir adım geride olması doğal kabul ediliyor. Araştırmalar da gösteriyor ki, bayanların azımsanmayacak bir kısmı hala erkek hâkim spor alanlarında yetersizlik hissine kapılıyorlar. Çok önemli bir dayanıklılık ve güç idmanı olan pole dance ise bayanlara aslında neler yapabileceklerini gösteriyor. Kendi beden tartısını havada taşımak ve kendi gücüne şahit olmak inanılmaz bir inanç kaynağı.
Evet, bayan ve erkek vücutları ve bu vücutların ortalamada daha iyi olabileceği alanlar birbirinden farklı. Yüksek tartı kaldırmanın yanı sıra, çeviklik, dayanıklılık ve hareket kapasitesi de güç elementleri… “Erkek, bayandan güçlüdür” derken, gücü bile tanımlamamız biraz taraflı güya, değil mi?
.
Beşerler pole dance’la kendisini nasıl keşfedebilir ve nasıl söz edebilir?
Pole dance, en temelde ve aslolarak harekettir, hareket de hislerin dışavurumu için bir mecra: Seksi, duygusal, öfkeli, sevinçli, üzgün, kırgın… Ruhunda her ne var ise, son derece dolaysız ve güçlü bir formda dansınla söz edebilirsin. Üstelik bu tabir aracı bir o kadar da demokratiktir; zira melez bir branş olan ve her geçen gün sonları genişleyen pole dance’de tabiatı gereği, her vücudun yapabileceği, her ruhun keyif alacağı bir şeyler kesinlikle vardır.
Genelde bayanların birbirini çekemediği, kıskandığı üzerine yaygın telaffuz vardır. Fakat sizin stüdyolarınızda gördüğümüz kadarıyla herkes birbirine kız kardeşi üzere yaklaşıyor. Bunu nasıl sağlıyorsunuz? Pole dance’in bu bağların kurulmasında nasıl bir teşviki oluyor?
Bayanlar tarafından domine edilen, bayanların işlettiği stüdyolarda bayanların ders aldığı, bir ortada çalışan herkesin birbirinin en kırılgan, en güçlü, “en çıplak” halini gördüğü bir bölüm pole dance. Derste hocanın öğrenciyi, öğrencilerin birbirini “spotlaması” yani güvenliğini sağlaması ve fizikî olarak dayanak vermesi gerekir. Bu da hayatın geneline yayılan bir pratik haline geliyor. Sözün tam manasıyla birbirini “kaldırmak, yükseltmek, düşmesine pürüz olmak” gibi… Her şeyin ötesinde, dışarıdan gelen önyargılara karşı birleşmenin getirdiği bir durum olarak, dünya çapında, kendini pole topluluğu içerisinde gören bayanlar ortasında aşikâr bir bağlılık ve paylaşılan ortak bedeller var.
Pandemi sürecinde nasıl bir yol izlediniz? Artık neler yapıyorsunuz?
Pandemide üç ay kadar kapandık. Bu sırada online derslerle her gün çalışmalarımıza devam ettik. Meskeninde pole’u olmayan öğrenciler için esneklik, kondisyon ve dans dersleri hazırladık. Pole’u olanlarla da uzaktan eğitime devam ettik. Artık online eğitimlerimizle eş vakitli olarak minik minik stüdyo çalışmalarını da sürdürüyoruz. Lakin, bunu teması minimuma indirmek için çok kısıtlı bir kontenjanla yapıyoruz.
Gazete Duvar
