Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu haftalık basın toplantısında gündemi kıymetlendirdi.
Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, “Tayyip Bey’i üzmeyen istatistikler kurumu” olarak nitelendirdiği TÜİK’e nazaran Türkiye iktisadının bu yıl birinci çeyrekte yüzde 7 büyüdüğünü belirtti. 2020 yılında 99 bin 588 dükkanın kapandığını söyleyen Karamollaoğlu, “Bu iktisat bu koşullarda nasıl, daha doğrusu şayet sahiden büyüyorsa kimler için büyüyor? Vatandaş için mi, bir avuç ihale avcıları için mi?” diye sordu.
Temel Karamollaoğlu’nun açıklamalarından satırbaşları şöyle:
HER BİRİ SUSURLUK KAZASINA BEDEL HUSUSLAR: Maalesef Türkiye’miz haftalardır çok vahim tezlerle, suçlamalarla ve skandallarla sallanıyor. Her biri bir Susurluk kazasına bedel mevzular. Yalnızca ülkemizin değil tüm dünya kamuoyunun gündemini de meşgul ediyor lakin ne yazık ki bu yaşananlar karşısında iktidar hiçbir sorun yokmuş üzere davranmaya ve ‘görmedik, duymadık, bilmiyoruz’ demeye devam ediyor. Soruyorum, sizce Türkiye’de iktidar, mafya ve yasa dışı işler denkleminde iç içe geçmiş bu tezler mı daha vahim yoksa bu savlar karşısında kılını bile kıpırdatacak bir tane yetkilinin olmaması mı? Yoksa daha vahimi Sayın Erdoğan’ın günlerce sessiz kaldıktan sonra partisinin küme toplantısında yaptığı ve milletimizi sükutu hayale uğratan hepimizi daha da endişelendiren tasaya sevk eden açıklamaları mı?
BU TIKANIKLIĞI VE TÜKENMİŞLİĞİ GİDERMENİN TEK YOLU SANDIKTIR: Bugün kriminalize işleri meşrulaştıranlar, legal talepleri ise kriminalize etme kaygısına düşmüş durumunda gözüküyorlar. Ortada iktisattan adalete, eğitimden dış siyasete her alanda yaşanan bir kriz var ve bu iktidarın artık ülkeyi yönetme kabiliyeti ortadan kalkmış üzere gözüküyor. Böylesine bir atmosferde pek tabi olarak sandığı işaret edenler, operasyon yapıyorlar diye yaftalanırsa burada büyük bir sorun ve şaşkınlık var demektir. Bu sürecin en sarih tahlil yolu, elbette Türkiye’nin önemli bir zihin değişikliğine gitmesidir. Metal yorgunluğundan daha da ileri mental yorgunluğu ile yıpranan bu iktidar ise zihniyetini artık değiştirmeyeceğine, değiştiremeyeceğine ayan beyan şahit olmaktayız. O denli anlaşılıyor ki karşı karşıya kaldığımız bu tıkanıklığın ve tükenmişliğin giderilmesinin tek yolu, kurulacak seçim sandıkları olacaktır. Karar, takdir millete aittir. Mahşeri vicdan en adil ve yanlışsız kararı verecektir kanaatindeyiz. Milletimiz ne karar verirse bizim de başımız, gözümüz üstündedir.
ŞAYET İKTİSAT SAHİDEN BÜYÜYORSA KİMLER İÇİN BÜYÜYOR?: Bir latife olarak tabir edeyim ki adeta Tayyip Bey’i üzmeyen istatistikler kurumu olarak vazife ifa eden TÜİK, Türkiye’nin büyüme oranlarını açıkladı. Farkında mıyız, değil miyiz bilmem ancak TÜİK sayılarına nazaran Türkiye iktisadı birinci çeyrekte yüzde 7 büyümüş. Bakın arkadaşlar, yalnızca 2020 yılında 99 bin 588 dükkan işyeri ve 40 bin 735 şirket kapanmış. İcra dairelerindeki evrakların sayısı 23 milyonu aşmış. Günde 24 bin 650 yeni icra iflas belgesi açılıyor. Dolar 8,50, Euro 10,40, gram altın 520 lira civarında seyrediyor. İşsizlik tepe yapmış. Ülkede her dört gençten birisi işsiz. Aslında bu sayı her üç gençten birisi fakat İstatistik Kurumu bu türlü tabir ediyor. Fakat bu bilgilere nazaran Türkiye iktisadı büyüyor. İnsan ister istemez sormak mecburiyetinde kalıyor. Bu iktisat bu kurallarda nasıl, daha doğrusu şayet gerçekten büyüyorsa kimler için büyüyor? Vatandaş için mi, bir avuç ihale avcıları için mi? Ve yeniden soruyoruz tüketim odaklı, krediye dayalı, istihdam yaratmayan bu obez ve hormonlu büyüme vatandaşın cebine ve sofrasına ne vakit yansıyacak?
VERİLEN TAKVİYENİN 315 MİLYAR LİRASI BANKA KREDİSİ, 219 MİLYAR LİRASI BORÇ ERTELEME: Toplumun çabucak hemen her bölümü büyük bir mağduriyet yaşıyor lakin bilhassa de esnafımız, servis sürücülerimiz, kantincilerimiz, günlük yevmiyeyle çalışan tüm emekçi kardeşlerimiz bu süreçte adeta mahvoldu. Lakin hâl böyleyken Sayın Erdoğan, salgının başladığı günden beri halka 661 milyar TL dayanak verdiklerini söylüyor. Pekala bu takviyeler neler diye baktığımız vakit karşımıza çıkan tablo şu: Bu paranın 315 milyar lirası banka kredisi. Dayanak olarak söyleniyor bu. 219 milyar lirası borç erteleme, bu da dayanak olarak söyleniyor. 25 milyar lirası da vergi indirimi. Sahiden herkes bir şaşkınlık içinde. Dünyada olup bitenlerle Türkiye’deki gelişmeler birbiriyle örtüşmüyor. Kredi bir borçlanma çeşididir, dayanak değil. Asla ve asla hibe üzere takdim edilemez.
OECD’YE NAZARAN TÜRKİYE KENDİ HALKINA EN AZ YARDIM YAPAN ÜLKELERDEN BİRİ: Bu durumla ilgili olarak OECD, 2020 yılına ait global ekonomik görünüm raporunda Türkiye hane halkına ve işletmelere yardımın en az yapıldığı ülkelerden birisi olarak gösterilmektedir. En az yardım yapan ülke. Kime? Kendi halkına. IMF’nin mali izleme raporuna nazaran gelişmiş ülkeler, ulusal gelirlerinin yüzde 16’sından fazla ölçüde direkt dayanak vermişlerdir kendi halklarına. Gelişmekte olan öteki ülkeler ortalaması ise yüzde 4’tür ve maalesef Türkiye’de bu oran yalnızca yüzde 2 civarındadır. Hazine ve Maliye Bakanı Lütfü Elvan, yıl sonunda takviye fiyatının 183 milyar TL’ye ulaşacağını söz ediyor. Fakat bunlar sahiden yardım mı yoksa tekrar borç erteleme mi yoksa yeni kredi imkanları mı? Onu bile bilmiyoruz. Şayet bu sayı sahiden yardım maiyetinde olursa Türkiye’nin yardım paketi yüzde 3,2’ye çıkacaktır. Ve hâlâ biz bu sayıyla hem gelişmiş ülkelerin, hem öbür ülkelerin gerisinde kalmış olacağız. Bu sayıları sanki iktidar görmüyor mu, işte bunun hesabını vermek mecburiyetinde. Esnafımız, aylardır kapalı kalan ekmek teknesini tekrar nasıl ayağa kaldıracağının karşılığını bekliyor hükumetten.
NEDEN HÂLÂ PAZAR GÜNLERİ YASAK?: Artık millet bıktı. İktidardan gerçekten kendi sıkıntısına derman olacak önlemler bekliyor. Açıklanan önlemlerdeki mantık yanlışları ve yaşanan öngörülmezlik periyodu nedeniyle milletimiz yoruldu. Adeta mantıksız yasaklar ve tutarsız kararnameler ülkesi haline geldik. Milletimiz soruyor: Neden hâlâ pazar günleri yasak var? Yani haftada bir gün tam olarak yasak olmasının mantığı ne? 6 gün herkes birbiriyle haşır neşir olacak fakat pazar günü olmayacak, bu bir önlem. İnsan anlamakta baya zahmet çekiyor. Neden sokağa çıkma kısıtlama saati 21.00’den 22.00’ye alındı? Kabinenin hangi saiklerle hareket ettiğini ve neye nazaran karar verdiğini anlamış değil milletimiz. Bir ay boyunca dört gün sokağa çıkma yasağı var. Günlük yevmiye ile çalışan ve o günkü karıyla meskenine ekmek götüren bir vatandaşımızı düşünürsek, günlük 100 lira kazandığını hesap etsek, ayda 400 lira çıkarından azalma olacak demektir.
GEREKLİ OLAN KALAN İSTANBUL’A SAHİP ÇIKMAKTIR: Üniversitelerden binlerce lira borçla çıkan, yıllarca işsiz kalan ve atanmak için imtihana giren gençlerimizin 360 lira KPSS parasını nasıl denkleştireceğinin sorununu iktidar mensupları yüreğinde hissedebilmeli. İşsiz olan, adeta ailesinin sırtına yük olmuş hisseden bir gencin haleti ruhiyesini bilmek için bunun söz ettiği manayı idrak etmek gerekir. Bugün gerekli olan şey Kanal İstanbul’da ısrar etmek değil, ‘Kalan İstanbul’a sahip çıkmaktır. Cumhurbaşkanı, ‘İstanbul’u mahvettik’ diyordu. Bu söz direkt doğruya Sayın Cumhurbaşkanı’nın kendi sözü. Biz kesinlikle Marmara’da ortaya çıkan deniz salyalarının verdiği ikazı almak mecburiyetindeyiz. ‘Marmara ölüyor’ deniliyor. Bu yalnızca bir tez değil somut olarak birtakım göstergeler var. Deniz salyaları da bunlardan yalnızca bir tanesi. Şayet Kanal İstanbul yapılırsa bu bozulma çok daha hızlanacak. Gün; gökdelen sevdasından, beton ve asfalt ısrarından vazgeçip Uzungöl’e, İkizdere’ye, Saros Körfezi’ne, Salda Gölü’ne, Kazdağları’na daima birlikte sahip çıkma günüdür.
HER ALANDA OLAĞANLAŞMAYA MUHTAÇLIK VAR: Yaklaşık bir buçuk yıldır yaşadığımız pandemi periyodunda muhakkak aralıklarla “normalleşme” takvimi açıklandı ve süreç devam ediyor. Saadet Partisi olarak, bilhassa son 5-6 yıldır her fırsatta ve her yerde Türkiye’nin olağanlaşmaya gereksinimi olduğu vurgusunu yapıyoruz. Evet; siyasetten iktisada, adaletten toplumsal hayatımıza varıncaya dek her alanda ve her manada bir olağanlaşma iklimine büyük gereksinim duymaktayız. Kutuplaşmalara son verecek, adalete olan inancı tekrar tesis edecek, toplumsal hayatımızdaki yaşanan ahlaki yozlaşmaya set çekecek bir iklime, Türkiye’nin muhtaçlığı var. Muhtaçlığımız olan; inat değil karşılıklı itimat, hesaplaşma değil helalleşme, kutuplaşma değil kucaklaşmadır. Olağanlaşma için yapılacak şey; kürsülerden ‘bunlar daha iyi günleriniz, yarın daha neler olacak’ tehditleri savurmak değil, ülkemizin aydınlık yarınlarını ve daha hoş günlerini inşa etmek için bir ortaya gelmektir. Ülkesini, bayrağını, devletini ve milletini seven bir insanın atacağı adım; seçim hesapları uğruna toplumsal fay sınırlarını daima derinleştirmek ve gerginleştirmek değil, milletin geçimine odaklanmaktır. Yersiz, gereksiz ve hiç kimseye yararı olmayan tartışmalarla vakit kaybetmek yerine, işe ve aşa odaklanmaktır. Memleketimizi yangın yerine çevirmek isteyenlere verilecek en hoş karşılık da; milletin mutfağındaki, cebindeki, çarşı-pazardaki yangını söndürmek olacaktır. (HABER MERKEZİ)
Gazete Duvar
