İçişleri Bakanlığı Bakan Müşaviri Muhammet Burak Gültekin, Sedat Peker’in İçişleri Bakanı Süleyman Soylu ve Esenyurt Belediyesi ile ilgili argümanlarını araştırarak bahis üzerine haber yapan gazeteci Barış Terkoğlu’na 24 saat mühlet verdiğini söyledi.
Terkoğlu’nun haberini alıntılayarak toplumsal medya hesabından açıklamalarda bulunan Gültekin şu tabirleri kullandı:
“Cumhuriyet Gazetesi’nin ‘acar araştırmacı’ müellifi Barış; Köşe yazını yazabilmek için kalkmış Esenyurt’lara kadar gitmiş, orada araştırmalar yapmış, bir AVM önünde uzunluktan hoş bir foto çektirmişsin. Araştırmanda, Esenyurt’ta 2 tane Özyurt firması olduğunu, bu 2 firmanın da Sayın Bakanımızla irtibatlı olduğunu ima etmişsin. Yazında tez ettiğin üzere Sayın Bakanımızın bu 2 firma ile irtibatı iftiranı evraklarıyla ortaya koyman için 24 saat süren var. Sana 2 joker. İrtibatlın E.O. ile konuşabilirsin. (Cumhuriyet idaresine söyleyip söylememeyi sen bilirsin) Bağlı olduğun malum ülkenin elemanları ile konuşabilirsin. 24 saat içinde iftiranı belgele. Bu palavrasını da açtığımız manevi tazminat davasına ekleyeceğiz. Müddet başladı.”
Terkoğlu’nun Cumhuriyet gazetesinde yayınlanan “Esenyurt arbedesinin altında ne var?” başlıklı yazısından bir kısım şu halde:
“Geçen hafta Sedat Peker’in Esenyurt tezlerinin akabinde ilçeye gittim. Esenyurt’taki silahlar ya da Esenyurt’taki kaset operasyonu konuşulurken asıl kıymetli olan Esenyurt’un rantıydı.
Akbil davasından kurtulan herkes yükselirken, Necmi Kadıoğlu 2004 lokal seçimlerinde Erdoğan’dan Esenyurt’u istemişti. O tarihte Esenyurt şimdi ilçe bile değildi. 2008 yılında çıkan kanunla beldeden ilçeye dönüştü. Erdoğan’ın oluruyla 2004’te belediye lideri olan Kadıoğlu, 2017’ye kadar 13 yıl Esenyurt’u yönetti. “Sağlık sorunları” diye açıklanan bir kaset operasyonu sonrası misyonu bıraktı.
Sahi, neden diğer bir ilçe değil de Esenyurt? Necmi Kadıoğlu’nun 17 yıl evvel aklından geçeni bugün Esenyurt sokaklarında gezince daha iyi anlıyorsunuz. Ne altın, ne dolar, ne faiz… Hiçbiri İstanbul toprağı kadar kazandırmıyor. Esenyurt’ta küçük bir toprağa dikilen kule milyonlarca para demek. Haliyle yıllar evvel ismi üstünde, yeşil ve rüzgârlı bir yurt olan ilçe, Kadıoğlu periyodunda bir beton cennetine dönüştü. Birilerine de çok kazandırdı. Esenyurt büyürken, dükkânları holdinge dönüştü. Binalar yükselirken kimi siyasetçiler zenginleşti. Halkın dev kulelerdeki odalara sıkıştığı Esenyurt, resmi olarak bir milyon, gerçekte bunun bir buçuk katına yaklaşan nüfusuyla toprak rantıyla zenginleşmenin tarihi sembolü oldu. Kadıoğlu’na yıllar evvel kimi dava arkadaşlarını da şaşırtacak formda “Esenyurt beldesine lider olmak istiyorum” dedirten, aslında Akbil davasındaki öykünün devamıydı.” (HABER MERKEZİ)
Gazete Duvar
