Çok lisanlı yayın yapan Jıneps/Çerkeslerin Özgür Sesi gazetesi Ocak 2021 sayısını korona virüsü salgını nedeniyle dijital olarak yayınladı. Sinema imalcisi, direktör ve oyuncu Ezel Akay, 15. yaşını kutlayan gazetenin yeni sayısında Akanda Taştekin’e konuştu.
‘TALEP ETMEK, ÖRGÜTLENMEK LAZIM’
COVID-19 pandemisi nedeniyle tiyatro ve sinema bölümünün güç günlerden geçtiği devirde sahne sanatlarına devlet takviyesi hakkında, “Devletin bize bir hayrı yok. Bu devlet vatandaşlarını korumak için değil yönetenlerin iktidar zevkini tatmin etmek için var. Sahiden devlet yöneticiliğinin bizde bu türlü berbat bir kültürü var. Devlet bir makine değil bir baba üzere davranıyor. Halbuki objektif bir makine olması lazım. Hasebiyle hele ki kültür-sanat alanlarının önemli bir dayanak almasına imkân yok. Bir de inanılmaz yoksullaştık. Para da azaldı. Devletin elinde bulundurduğu, vergilerimizden oluşan para da azaldı. Oradan bir dayanak beklemek kolay değil hasebiyle. Lakin çok önemli bir baskı uygulamak lazım. Bu her vakit lazım. Bugün para çıkar çıkmaz, hayatımızı devam ettiririz devlet kaynakları sayesinde, gerçi bu mümkün de olmayabilir. Lakin bunu alışkanlık haline getirmek lazım. Talep etmek lazım, örgütlenmek lazım. Ve olağan ki bir de toplumsal dayanak lazım. Kültür-sanat beşerlerine toplumun başka bölümlerinin, kültür-sanat olaylarının -olası- seyircilerinin de onay ve takviye vermesi lazım” dedi.
‘ŞİDDET GÖSTERİLİYOR DİYE BİZ ŞİDDETE ÖZENMEYİZ’
Geçtiğimiz ay Netflix’te yayınlanan, direktörlüğünü yaptığı son sineması 9 Kez Leyla’da şiddetin ve ataerkil anlayışın bir formda yine üretildiği tartışmalara ait de konuşan Akay, “Şiddet olaylarını gösteren -kadın yahut erkek fark etmez bir kıssanın şiddet olaylarını desteklediği niyeti kadar saçma, uyduruk bir fikir olamaz. Şiddeti desteklemek emeliyle, şiddeti severek, ondan haz alan bir anlatıcının anlattığı öykülerde şiddet destekleniyordur. Lakin şiddet gösteriliyor diye biz şiddete özenmeyiz. Bu uydurma bir ideoloji. Bu türlü cereyan etmiyor. Hasebiyle bayana yönelik şiddeti göstermek için şiddeti göstermemek bir tercih. Ben şiddeti güldürü haline getirerek onu grafik bir şiddet olmaktan çıkarıp bir tıp metaforik şiddet haline getirdim. Güldürü buna yardımcı oluyor.
O tenkitleri yalnızca sinema için değil genel olarak felsefi açıdan reddetmek gerekir. O denli olsa beşerler ekranda şiddet gördüklerinde sarfiyatlar şiddet uygularlar, bir oyuncu eşcinseli oynuyorsa kendi hayatında da eşcinseldir üzere bir şey çıkıyor ortaya. Bu saçma ve cahilane bir fikir formu. Bizim sinemamız ikircikli bir kıssa. Boşluklar var içinde. Tam karar veremeyeceğimiz bir anlatım lisanıyla kendisini anlatıyor. Ben bu üslubu, bu stratejiyi ahlaken, vicdanen, sanat anlayışı olarak hakikat buluyorum. Bu ikircikli anlatım benim kendimde yakıştırdığım bir sanat hali. İkircikli anlatımdan kastım şu: Seyirci tamamlamak zorunda anlatılan kıssayı. Bir boşluk var. Bir yerden bir yere atlanıyor, bir şeyler anlatılmadan geçiliyor. Dokunduruluyor, düşündürülüyor. Tıpkı vakitte ikircikli anlatıların ben ilham verici olduğunu da düşünüyorum” sözlerini kullandı.
‘FİLM, SONSUZA KADAR SEYREDİLEBİLİR HALE GELİYOR’
Ezel Akay, dijital yayın platformlara da ait konuştu. Akay, “Ben topluca seyredilmesinin hakikat olduğunu, o geleneğe gereksinim olduğunu, birlikte seyretmenin büsbütün farklı bir tecrübe olduğunu düşünüyorum. Ancak dijital platformlar çok farklı öbür bir şey kattılar hayatımıza. Kıssa anlatıcıları için, seyirci için çok kıymetli bir şey kattılar. Artık o sinema sonsuza kadar seyredilebilir hale geliyor. Daha evvel hiç bu türlü bir seyir tecrübesi yaşamadı seyirciler de kıssa anlatıcıları da. Bunun sonuçlarını ileride göreceğiz ve anlayacağız alışılmış ki ancak burada çok yeni ve yararlı olan bir şey var, o da sonsuza kadar seyredilebilecek bir yerde duruyor olması sinemaların. Ben bunu bir avantaj olarak görüyorum” dedi.
Gazete Duvar