Direktör, oyuncu ve senarist Ercan Kesal’ın birinci uzun metraj sineması “Nasipse Adayız”, 2000’li yılların başında CHP’den Beyoğlu Belediye Başkanlığına aday olması için ismi geçen, yani aday adayı olan Kesal’ın kendi gerçek hayatından yola çıkarak kaleme aldığı, tıpkı isimli romanın uyarlaması.
Dünya prömiyerini Rotterdam Sinema Festivali’nde gerçekleştiren, İstanbul’daki büyük bir ilçenin belediye başkanlığı için yarışan bir aday adayının 24 saatini anlatan sinemada başrolü de üstlenen Ercan Kesal’a kamera önünde Selin Yeninci, İnanç Konukçu ve Nazan Kesal eşlik ediyor.
Ercan Kesal’la 30 Ekim’de Türkiye’de vizyona giren ve birçok şenlikten mükafatla dönen “Nasipse Adayız”ı konuştuk.
Ercan Kesal “Nasipse Adayız”, birinci direktörlük denemeniz. Kitabınızdan sinemaya uzanan süreç nasıl gelişti?
Biraz dolambaçlı. Evvel tredmanı bitirmiş ve senaryosunu yazmaya başlamıştım. Bir mühlet sonra senaryo matematiğinden uzaklaşıp uzun uzun yazmaya başladığımı fark edince novellaya dönüştürmeye karar verdim. Kitap, roman olarak 2015 yılında İrtibat Yayınları’ndan çıktı. Sonraki yıl romandan ‘’Aday’’ ismiyle klasik bir senaryo çıkarttım. Sete çıkmadan çabucak evvel de radikal bir karar vererek elimdeki senaryonun son halini bir gecelik metne dönüştürdüm. Set öncesi hazırlıklar oldukça vakit aldı. Manzara direktörü ve yardımcı direktörlerle birlikte reji grubunun oluşturulması değerliydi. Oyuncu seçimi de elbette. 4 haftalık bir ön hazırlık yaşadık. 5 hafta süren set ve gerisinden uzun bir post yapım süreci. Bu biçim sinemaların seyirciye ulaşması bazen 2-3 yılı buluyor.
‘ANLATTIKLARIMIN HEPSİ GERÇEK’
“Nasipse Adayız”, 2000’li yılların başında CHP’den Beyoğlu Belediye Başkanlığına aday adayı olmanızı şahsî tecrübenizden yola çıkarak kaleme aldığınız birebir isimli romanın uyarlaması. Olayı kurmacalaştırırken neleri değiştirdiniz, gerçeğe ne kadar sadık kaldınız?
Anlattıklarımın hepsi gerçek! Eksiği var fazlası yok. Ancak senaryo baştan sona kendi kuralları olan bir metindir. Bu yüzden önünde sonunda hepsi kurmaca! Asansör sahnesi Millet Meclisi salonunda yaşandı lakin biz onu bir otelin asansöründe çektik. Protez diş isteyen öbür bir meslek kümesinden ve farklı bir kentten göç etmiş birisiydi, lakin bizim sinemamızda mobilyacı ve Malatyalı oldu…
. Sinema, Rotterdam üzere dünyanın kıymetli sinema şenliklerinden birinde prömiyer yapmasının akabinde birçok şenlikte de yer aldı. Sinema, şenliklerde izleyicisinden nasıl reaksiyonlar aldı?
Şenlik izleyicileri kendi çapında sinefil izleyicilerdir, sinemayı bilhassa bağımsız sinemayı sever ve takip ederler. Bunun da tesiriyle sanırım sinema sevildi ve olumlu tenkitler aldı.
Sinemanın direktör koltuğunda oturmanız ve senaryoyu yazmanızın yanı sıra başrol oyuncusunuz tıpkı vakitte. Hepsini bir ortada yürütme konusunda zorlandınız mı?
Uzun vakitten beri kendi çekeceğim sinemanın senaryosuna çalışıyordum zati. “Nasipse Adayız” çok iyi bildiğim bir konuydu ve hususa çok hakim olduğum için de öteki bir öykü düşünmedim. Kemal Güner karakteri için son ana kadar oyuncu aradım. Oynamaya karar vermem güç oldu. Tahminen de oyuncu idaresi konusunda risk almak istemedim. Fiziki olarak epey zorlandım kuşkusuz. Bir sonraki sinemada yalnızca kamera ardında olmaya kararlıyım bu yüzden.
Biçimsel olarak ağır bir atmosfere sahip olan sinema art geriye uzun çekimlerden oluşuyor. Bu, anlatmak istediğinizi izleyici için daha gerçekçi bir hale getiriyor kuşkusuz. Bu sahneleri planlarken rastgele bir akımdan yararlandınız mı?
Başımdaki dünyayı en iyi bu türlü anlatabileceğimi biliyordum. Belgesele yakın bir gerçeklikte, düğün kamerası estetiğinde, röntgenci bir anlatımı tercih ettim. Manzara direktörü tercihimi de bu yüzden daha evvel bu türlü işleri olan birinden yana kullandım. Bu türlü bir üslubu senaryonun kendisi dayattı diyebilirim. Diğer türlü olabilirdi tahminen fakat güç olurdu.
‘SALON SİMGE GÜNÜMÜZ TÜRKİYE’Sİ GİBİYDİ’
‘Herkesin farklı odalara ayrıldığı’ sahneler, günümüz Türkiye’sinin siyasi atmosferine dair ilgi alımlı ayrıntılar barındırıyor. Siz tıpkı anda “sünnet düğünü”, “tanıtım gecesi” ve “mevlüt” olarak üçe ayrılan odalarla ne anlatmak istediniz?
Sineması 2000’li yıllarda kıssanın geçtiği gerçek yerlerinde çektik. Hastane, kıraathane, yardımlaşma dernekleri vs. Bütün bunların yaşandığı Okmeydanı’ndaki salonun ismi da aslında Simge’ydi! Salon Simge, günümüz Türkiye’si üzereydi. Hepsinin bir ortada ve birbirlerini çok da rahatsız etmeden birebir binanın değişik katlarında hayatiyetlerini sürdürdüklerine şahittim. Gerçeği göstermekten öbür bir şey yapmadım.
. Düğün salonunda gerçekleşen yemek gecesinde “geçiçi melek dövmeli” kızla tabip Kemal’in ortasında geçen tansiyon neydi? Hekim Kemal, yaptığı kazayı bile üstüne yıkmaya çalıştığı sürücüsüne neden o derece bir reaksiyon gösterdi?
Kemal Güner’in genç kızla yalnız kaldığı anda yaşadığı erotik tansiyonu de unutmadan şunu söyleyebiliriz elbette: Uygunluğa olan inancını sürdürebildiği, masumiyeti temsil eden tek kişi o kızdı. Onun bile elinden kolay kolay ve hoyratça alınıp tuzla buz edilmesi derin bir hayal kırıklığına ve sürücü Naci’ye karşı orantısız bir reaksiyona dönüşüyor.
Son sahnelerdeki “ülkenin siyasetinin döndüğü” bayrak ve flamaların dikildiği dükkan kuşkusuz sinemanın en dikkat cazip sahnelerinden. Bu sahnede izleyiciye ne anlatmak istediniz?
Uzun yıllar Okmeydanı ve etrafında yaşadım. Bu yörede tahminen yüzlerce fason dokuma atölyesi vardır. Çalışanlar hiç insani olmayan şartlarda çalışırlar. Seçim arifelerinde, yerin yedi kat tabanındaki bu atölyelerin en hareketli üretimi bayrak imalatında olur. Neyin kimin hangi ülke ya da partinin bayrağı olduğunun çok değeri yoktur. Uğruna birçok şeyin koşulsuzca feda edilebildiği bir simgenin üretim sürecinde yaşananları izlemek bana her vakit trajik gelmiştir.
‘UMUT ETMEK İÇİN HAKLI BİR SEBEP YOK’
Kampanyasında “Çare doktor” sloganını kullanmak için ısrar eden tabip Kemal tahminen de hiçbir şeye deva olamıyor. Başlarda izleyicinin de tabip Kemal’e beslediği ümit ve beklenti de gitgide azalıyor. Sinemada neden hiç ümit yok?
Umut etmek için haklı ve inandırıcı bir sebep yok da ondan! Vaziyet hiç iyi değil ve daha iyi olacağına dair de bir emare yok.
Hazırladığınız yeni bir proje var mı?
Yeni sinemaya hazırlanıyoruz…
Gazete Duvar
