Elvan Yılmaz
12 Eylül sürecinin hazırlanmasında köşe taşlarından biri sayılan Çorum katliamının 41. yılında, Çorum Emek ve Demokrasi Platformu üyeleri, 3 Temmuz 1980’de azapla katledilerek öldürülen Tıp Fakültesi öğrencisi Süleyman Atlas ile personel Raif Erden’in Büyük Palabıyık Köyü’nde bulunan mezarlarını ziyaret etti.
37 kişinin öldürüldüğü katliamın anma programında Çorum Emek ve Demokrasi Platformu ismine bir konuşma yapan Eğitim-Sen Çorum Şube Lideri Ali Ekber Beyaz, hâkim güçlerin sıkıştıklarında başvurdukları temel tekniklerden birisinin baskı ve şiddetle halkı yıldırma ve sindirme siyasetleri uygulamak olduğunu belirtti.
Bu siyasetleri sürdürürlerken halkı etnik yapı, dinî inanç ve felsefi kanılarına nazaran kutuplaştırarak halkları karşı karşıya getirdiklerini aktaran Ali Ekber Beyaz, “Zaman vakit bu baskı ve şiddeti katliamlara dönüştürmekten de kaçınmazlar. Tabi bunu yaparken kendi sorumluluklarını da kutuplaştırarak karşı karşıya getirdikleri fakir halk kitlelerine yıkarlar. Tarihte bunun çok farklı örnekleri bulunmaktadır. Çorum katliamı da bunlardan sadece birisidir” dedi.
Beyaz, periyodun hükümranlarının, 1980 yılında yaşanan Çorum katliamını Alevi-Sünni çatışması biçiminde tanımlayarak, sorumluluklarını üzerlerinden atmaya çalıştığını lisana getirdi.
Anmaya geldikleri Raif Erden ve Süleyman Atlas’ın yitirilen onlarca şahıstan sadece ikisi olduğunu söyleyen Beyaz şöyle devam etti:
“Toplum bilimci ve tarihçilerin Çorum katliamı ile ilgili değerli bir tespiti vardır: Örgütlülük ve birlikte gayret. O günlerde birleşik örgütlü bir karşı duruş olmasaydı katliamın boyutlarının çok daha fazla derinleşeceğini ve Çorum’da ikinci bir Maraş’ın yaşanacağı tabir edilmektedir. Geçmişi bilmek ve tanımak geleceğe istikamet vermekte kullanabilmek için en hoş tecrübeleri içerisinde barındırır. Lakin geçmişin karanlık dehlizlerinde yaşananlar asla akıldan çıkarılmaması gerekirken muhakkak de intikam hislerine da dönüştürülmemelidir. Eşit ve özgürce, demokratik şartlarda barış içerisinde bir ömrün çabası sürdürülmelidir. Birlikte ve bir ortada yaşamanın temel şartıdır barış. Süleyman Atlas’ın da hasretini duyduğu ömür biçimi bu değil miydi, barış içerisinde bir ortada insanca yaşayabilmek. Bu yüzden söylemişti şayet nasip olmazsa görmek o günü, götürüp halkımın bağrına gömün beni kelamını. Aslında tüm dünya halklarının ortak hasretidir, barış içerisinde birlikte ve bir ortada yaşayabilmektir.”
Gazete Duvar
