Gazeteci Kutlu Adalı’yı öldürmek hedefiyle Korkut Eken ile birlikte KKTC’ye gittiğini itiraf eden Sedat Peker’in ağabeyi Atilla Peker Sözcü’den Hürmet Öztürk’e yaptığı açıklamada talepte bulunmasına karşın tabirinin alınmadığını bunun üzerine dilekçeyle savcılığa başvurduğunu söyledi.
Atilla Peker şu bilgileri verdi:
VEFATI BENİM ELİLDEN OLMADI: 1996 yılının mart ya da nisan ayıydı. Kardeşim Sedat Peker’in daveti üzerine otele gittim. Orada Korkut Eken de bulunuyordu. Kıbrıs’ta, Türk tarafını Yunanlılara satmak isteyen PKK’lılar olduğunu, bunların asker ve polislerimizi şehit edenler olduğunu söyledi. Ben o periyotta 27-28 yaşındayım. Her gencin gösterdiği refleksi gösterip Korkut Bey’le Kıbrıs’a gittim. Şükürler olsun ki Kutlu Adalı’nın vefatı benim elimden olmadı. Korkut ağabeyle birlikte Kıbrıs’a gidip bir otele yerleştik. Albay Galip Mendi’nin misyon yaptığı Sivil Savunma Dairesi’ne gittik. Orada Yarbay Enver Topuz da bulunuyordu. Onların Kutlu Adalı suikastıyla ilgilerinin olup olmadığını bilmiyorum. O görüşme sırasında da Kutlu Adalı ismi geçmedi. Ben bu şahsın o vakit PKK’lı terörist olduğunu sanıyordum.
TERÖRİST ÜZERE ANLATMIŞLARDI: KKTC’ye, Kutlu Adalı’yı öldürmek için gittiğimi biliyordum. Bana, Kutlu Adalı dağlarda gezen PKK’lı terörist üzere anlatılmıştı. Konutunun orada keşif yapmak emeliyle iki kere dolaştık. Bu esnada yanımda daima susturucu takılmış Uzi ve Jeriko silah vardı. Konutunun önüne gittiğimizde Adalı’nın yanında 12-13 yaşındaki bir çocuk bulunuyordu. Merhum tahminen başına bu türlü bir şey gelecek diye çocukla dolaşıyor diye de aklımdan geçti. Yanında çocuk olursa tahminen canına kıymazlar diye bu türlü bir yola başvurduğunu düşündüm. Konut yola yakındı. Meskenin ışıkları yanıyor ve sesler geliyordu.
TEŞHİR OLUNCA TÜRKİYE’YE DÖNDÜK: 28 yaşındaydım, 53 yaşına geldim. Olaylardan öğrendiğim, birileri rant peşindeyken, birileri de vatan millet ismine hizmet ediyor. Ben bunu anladım. Korkut ağabey de bu halde kullanılan, ülkesine hizmet etmek isteyen birisidir. Kıbrıs’ta çalışmamızın üçüncü gününde, Kutlu Adalı’yı alayın içine getirdiler. Artık düşünüyorum da alay kumandanı öldürülmek istendiğini anlamış olacak ki şuurlu formda alayın içerisine alınmasını istedi. Bu sebeple hareketi gerçekleştiremedim. Zati bu durumda konutunun etrafında dolaşıp da bu adamı (Kutlu Adalı’yı) öldürmenin bir manası kalmadı. Bu teşhir olduğundan biz de Türkiye’ye döndük. Lakin kendisi bana dedi ki, ‘Atilla’cığım, bu olay için tekrar geleceğiz.’
CEZAEVİNDEYKEN ARADI: 3-4 ay sonra ben silahla yaralamadan ötürü Paşakapısı Cezaevi’nde yatarken Korkut ağabey bana kendisi telefon etti. Benim cezaevinde o vakit cep telefonum vardı. ‘Atilla’cığım ben seni görmek istiyorum’ dedi. Günlerden cumartesi ya da pazardı. ‘Belki içeriye giremezsiniz, ben geleyim’ dedim. ‘Atilla gelip de bana açılmayacak kapı var mıdır?’ dedi. Ben de ‘Komutanım o vakit zahmet etmeyin ben gelirim’ dedim. Akşamüzeri kendimi hastaneye sevk ettirdim. O vakit fazla ring aracı olmadığı için cezaevinden hastaneye taksiyle gittik. Cezaevine dönmek için iki sivil araç getirttim. Doğal emel cezaevine dönmek değil, Silivri’ye gitmekti.
YUNANİSTAN’A KAÇIYORUZ LATİFESİ: Orada komik bir öykü anlatayım. Astsubayla uzman çavuş bizimle hastaneye geliyor. Fakat uzman çavuşun da gardiyanın da Silivri’ye gideceğimden haberi yok. Yalnızca astsubay biliyordu. Gardiyan sivil araca binmek istemedi. Zorla kolundan çekerek bindirdik. Giderken, ‘Nereye gidiyoruz?’ dedi. Alt sokakta bir yakınımı göreceğimi söyledim. Gardiyan ve uzman çavuş, ‘Biz nereye gidiyoruz’ diye huzursuz oldular. Bizim aracı kullanan akrabam, ‘Sizlerin kaç çocuğu var?” diye sordu. Birisinin üç, başkasının iki çocuğu varmış. Onlara daire alacağımızı söyledik. Alışılmış bunları espri mahiyetinde yapıyoruz. ‘Yunanistan’a kaçıyoruz’ deyince uzman çavuş, ‘Atilla, şayet bu türlü bir şey yaparsan kendimi öldürürüm’ dedi. Latife yaptığımı söyleyince, ‘Silivri’ye gideceğiz, orada görmem gereken birileri var. Görüşüp döneceğiz’ dedim. Fakat inanmıyorlardı. Otele girince rahatladılar. Erlerle gardiyana lobide oturmalarını söyledim. Uzman çavuş ve astsubayla bir arada kardeşim Sedat Peker, Korkut Eken ve tanımadığım iki kişi otelde bekliyorlardı. O gün yaşadığımız yeniden komik bir şey daha söyleyeyim. Üstte, Korkut ağabey astsubay ve uzmanı alnından öpüp, ‘Siz şöyle geçin, yiyin, için’ dedi. Yolda yaşadığımız değişik olayı anlattım. Orada bulunan şahıslardan birisi, ‘Bir aşağıya inip -ben adalet bakanıyım, sizin burada işiniz ne?- diyeyim’ dedi. Orada gülme, curcuna koptu.
KIBRIS’IN UĞUR MUMCUSU: Korkut ağabey de ‘Kıbrıs’taki sıkıntıyı hallettik, duydun mu?’ dedi. Ben gazeteden okumuştum, Kıbrıs’ın Uğur Mumcu’sunun suikasta uğradığını. O vakit Kutlu Adalı’nın gazeteci olduğunu öğrendim. Barış Kuvvetleri Kumandanı Korgeneral Hasan Kundakçı Paşa’nın da makamına gittik. Lakin rastgele bir şey konuşmadık. Kıbrıs’ı fazla bilmiyordum, Lefke’ye mi, Girne’ye mi gittiğimi bilmiyordum. Bu türlü bir şey alışılmış ki yok. Susurluk kazası olunca, hasebiyle Mehmet Ağar’a bağlı olan bu grup bir travma geçirince, Korkut ağabey cezaevine girdiğinde, kardeşim Sedat Peker söylediği için ben yanımdaki kardeşlerimden Ali’yi kumandana hizmet etmesi için Ayaş Cezaevi’nde yanına verdim. Tahliye olana kadar ona hizmet etti. Ben de devir periyot cezaevine giderdim. Allah’ın işi, keşke Susurluk kazası olmasaydı. Tekrar devletin vazifelileri, ülkeye hizmet edenler orada merhum olmasaydı öteki olaylar tahminen de peş peşe gelecekti.
SÖZ ALINMADI, DİLEKÇE VERDİ: Ben savcılığa bu bahiste dilekçe verdim. Sedat Bey’in görüntüsünü gördüğümde, yanımda ailesiyle birlikte misafirlikte olan Yunus Olcay’a bir an evvel gidip Fethiye’de tabir vermek istediğimi söyledim. Ancak o esnada bulunduğum yerden orası 3-4 km. vardı. Yol müsaadesi gelir gelmez de yola çıktım. Sivil şahısları konutun etrafında gördüğümde onlar polis mi değil mi tam emin olmadım. Yanımdakine ‘Hızlı formda savcılığa gidelim’ dedim. Öteki araçların da peşimden geldiğini gördüm. Bunların, polis olacağını düşündüğümde durduk. Polis olduğunu söyleyen bireylerle konuta geldik, konut araması yapıldı. Emniyete geldik. Emniyette silahla ilgili sözümü verdim. Mahkemeye çıkacağımı beklerken beni bir oraya, bir buraya götürüp yordular. Sonunda Yatağan İlçesi’ne getirdiler. Emniyette yanımda bir de memur bekliyordu. Bana kırıcı davranmadılar. Yalnızca ruhsal ortam berbattı. Burada tabir vermeden, silahla ilgili Fethiye’de terör kabahatlerine bakan savcıya tabire verdim. Ayhan Sağıroğlu isimli avukatım, ‘Kutlu Adalı ile ilgili tabir vermek istediğimizi’ söyledi. Lakin o tabirim alınmadı. Sözümün alınmamasını ‘Sen bu tabirden vazgeç’ diye yorumladım. Baro odasında sözümü yazıp dilekçeyi müracaat savcısına sunduk. Sözümün alınmasına neden olan silah da benim değil. Konutta silah bulunmadı. Araçta bulunan silah bana ilişkin değil. (Atilla Peker, 24 Mayıs’ta Fethiye’de ruhsatsız silah bulundurmaktan gözaltına alınmıştı)
BU BENİM SIRRIMDI: Ülkemizin içinde bulunduğu konjonktürde bir şey yapılacağını sanmıyorum. Lakin siz amir pozisyonundasınız, yanınızdaki memura diyorsunuz ki ‘benimle ilgili bir tahkikat yap.’ Bu akla mantığa sığacak bir şey değil. Kutlu Adalı suikastı, Sedat Peker’in görüntüde yaptığı açıklama üzerine gündeme geldi. Ben olayı anlatma gereği duydum. Kutlu Adalı olayı benim için sırdı. Eşim bile bu sırrı bilmiyordu. Kimseyle paylaşmamıştım. Madem sırdı, kimseye söylenmemeliydi. Kardeşim Sedat Peker’e yapılanların sonrasında bu biçimde kendisi de açıklama yapınca, bu açıklamayı doğrular bir açıklama yapmazsam, kardeşimi palavra söylüyor pozisyona mı getirecektim? Yarın öleceğimi bilsem bile ben bu mevzuyu açıklardım. Bu ülkede, vatandaş, ilgili bireyler, herkes her şeyi biliyor fakat kaygıdan kimse doğruları söyleyemiyor. Biz hayata korkusuzca bakarak yetiştirildik. Ben niçin palavra söyleyeyim, niçin iftira atayım? Sedat Peker’in mafya değil, iyi bir vatan evladı olduğuna inanıyorum.
Gazete Duvar
