KÖLN – Almanya’da davacıların dernek ve faaliyetlerinin yasaklanması tartışılmaya devam ediyor. Muhalefet partilerinin Ülkücü Hareket’in yasaklanması talebine hükümet partilerinden de takviye geldi. Hristiyan Birlik partileri (CDU/CSU) ve SPD mevzuyu meclise taşıyacaklar. 19 Kasım’da hususun Federal Meclis’te tartışılması bekleniyor. Bir taraftan radikal milliyetçiliği ve radikal dinciliği destekledikleri için ülkücü hareketi yasaklamaya çalışan Almanya bir taraftan da radikalleşmenin öteki bir kesimi olan DİTİB’in faaliyetlerine dayanak vermeye devam ediyor.
Almanya Başbakanı Angela Merkel geçtiğimiz pazartesi günü Avusturya, Hollanda ve Fransa ile ‘Avrupa’da İslamcı terörün engellenmesi’ konusunda fikir alışverişinde bulunmuş mescitlerde radikalleşmenin engellenmesi için AB üyesi ülkelerdeki imamların eğitiminin kıymetli olduğunu belirtmişti.
Ama Alman İslam Konferansı’ndan çıkan sonuç pek de Merkel’in Macron ve öteki Avrupa ülkesi önderlerine dediği üzere olmadı. Hatta ortaya Alman hükümetinin açıklaması gereken savlar ortaya atıldı.
Almanya 15 yıldır Alman İslam Konferansı ismi altında derneklerle ve farklı görüşten isimlerle kurumsallaşmış bir diyalog yürütüyor. Konferans, uzun bir ortadan sonra geçtiğimiz hafta tekrar toplandı.
İslam Konferansı’nın bir üyesi olan İslam eleştirmeni ve siyaset bilimci Hamed Abdel-Samad, Alman İslam Konferansı’ndan çekildiğini Facebook sayfasından sert bir lisanla duyurdu. Abdel-Samad, Hükümet yetkililerinin nitekim eleştirel sesler duymak istemediklerini fark ettiğini, kamuoyuna konferansa tüm seslerin orada olduğunu göstermek için davet edildiklerini ancak gerçek olanın Alman devletinin halinin siyasal İslamın temsilcilerinden yana olduğunu belirtti Abdel-Samad, eleştirel seslerden gelen tüm ikaz ve tekliflerin görmezden gelindiğini de vurguladı.
Abdel-Samad’ın paylaşımına nazaran toplantıdaki DİTİB temsilcileri, Almanya’daki ilahiyat üniversitelerinden mezun olan şahıslara mescitlerde vazife vermeyeceklerini zira bu mezunların kendi standartlarını karşılamadığını söyledi. Alman temsilciler ise bu talebe karşı çıkmak şöyle dursun DİTİP ve öteki derneklerin kendi imamlarını yetiştirmelerine takviye verdi.
Samad için DİTİB standartları malum: Ankara’ya ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’a bağlılık ve Türk milliyetçiliği. Aslında Samed’in yönelttiği tenkitler gerçek ise Almanya DİTİB ve buna benzeri derneklere verdiği paralarla siyasal İslam’ı şahsen kendisi desteklemiş oluyor.
MERKEL VE MACRON ORTASINDA İSLAM TENKİDİNDE FARK VAR
3 Kasım’da, Berlin’de Suriyeli bir Youtuber olan Fayez Kanfash sembolik olarak Emmanuel Macron üzere giyinen fakat saçlarında bayan peruğu olan birini cadde ortasında elleri iple bağlanmış formda yürütmüş ve bu sırada da Arapça hakaretlerle aşağılayıp tükürmüştü. Yoldan geçen kimse müdahale etmediği üzere yanından geçen gençler bizatihi “Allahu ekber!” diye bağırarak dayanak vermişlerdi.
Basında çıkan haberlere nazaran Fayez Kanfash, 2016’da Suriye’deki savaş nedeniyle Şam’dan kaçarak Almanya’ya gelmiş. Berlin’in ortasında Macron’u aşağılayarak aksiyon yapmasının sebebi ise Macron’un İslam’ın bir “kriz” içinde olduğunu söylemiş olması. Kanfash’a nazaran Macron, İslam’ı aşağıladığı için aşağılanmayı hak ediyor.
Merkel, Müslüman ülkelerle radikal İslamcılara karşı çaba konusunun görüşülmesini destekliyor, sakin tutumuyla gerçek ve kati bir cümle kurmaktan imtina ediyor.
‘MERKEL TÜRK İSLAMCI-EMPERYALİST REJİMİN OBJEKTİF MÜTTEFİKİDİR’
Türkiye’nin şu anda geldiği politik durumu eleştirenler, Erdoğan’ın hem İslamcı hem de emperyalist bir projenin taşıyıcısı olduğu görüşünü savunanlar, Merkel’in sergilediği yumuşak hal nedeniyle direkt Erdoğan idaresini desteklediğini savunuyorlar. Türkiye’nin askeri gücüne dayanarak yürüttüğü dış siyasetine, Doğu Akdeniz’deki zıtlaşmayı arttırmasına karşı Almanya’nın tavrı belirsizliğin ötesinde seyrediyor. Son yaşanılan Ermenistan-Azerbaycan savaşında Türkiye’nin Suriye’deki cihatçı kümelerden paralı milisleri Dağlık Karabağ’a Azerbaycan’a dayanak için göndermesine Almanya’dan sert bir reaksiyon gelmemesi bu tenkitleri güçlendiriyor. Merkel açıkça Türkiye ile karşı karşıya gelmemeye çalışıyor ve AB’nin geri kalanıyla birlikte Erdoğan idaresindeki Türkiye’yi kınamayı reddediyor. AB’den Türkiye’ye karşı yaptırımların çıkmasını engelliyor. Almanya’nın bu tavrı başta Fransa olmak üzere Erdoğan idaresindeki Türkiye ile sorun yaşayan öbür AB ülkeleri tarafından gitgide sertleşen bir biçimde eleştiriliyor. Fransız tarihçi ve müellif Olivier Delorme politik-analiz web sitesi frontpopulaire’de yer alan röportajında Merkel için ‘’Türk İslamcı-emperyalist rejiminin objektif müttefikidir” dedi.
AB, Almanya öncülüğünde Erdoğan ve hükümetine finansal dayanağı sürdürmeye devam ederken Erdoğan’a karşı hal AB’den daha çok Orta Doğu ülkelerinden geliyor. Sisi idaresindeki Mısır, Yunanistan ile Akdeniz’de yetki alanlarını sonlandırma muahedesi imzaladı. Suudi Arabistan, Türkiye’nin Sünni dünyaya liderlik etme savına öfkelendiği için Türk eserlerini boykot ediyor. Birleşik Arap Emirlikleri, Girit’e savaş uçakları gönderdi, Türkiye’nin sert reaksiyon gösterdiği İsrail’le olağanlaşma mutabakatı imzaladı. Yunanistan ve Kıbrıs Avrupa Birliği’nden çok İsrail, Mısır ve Birleşik Arap Emirlikleri’nden dayanak alıyor.
ABD’li yetkililer bile Atina’ya yaptıkları ziyaretlerde Yunan-Amerikan münasebetlerinin harikalığını ve Yunanistan’ın bölgesel istikrardaki temel rolünü onayladılar. ABD’de hem Cumhuriyetçilerden hem Demokratlardan tesirli senatörler, Rusya’dan alınan S-400 savunma sistemi nedeniyle Türkiye’ye yaptırım davetinde bulunuyorlar.
Türkiye’ye şartsız ve açıktan tek ve en değerli dayanak Almanya’dan geliyor. Almanya Ülkücü Hareketi yasaklasa bile birçok AB ülkesi için Erdoğan’ın hayallerine takviye veren ülke olarak çoktan damgalandı.
Gazete Duvar