Serebral palsili Ozan Şahin, ortak arkadaşları aracılığıyla tanıştığı Büşra Işık Şahin ile 2019 yılında evlendi. Manisi nedeniyle eşinin ailesi tarafından kabul edilmedi. Tekraren tehdit edildi, kayın pederi tarafından meskeni ve işyeri basıldı. “Barış olsun diye çok uğraştık” diyen Ozan, can güvenliğini ve aile birliğini korumak için 2019’un son aylarında Antalya’daki memuriyet vazifesinden istifa ederek kent değiştirdi. Şu anda mahkeme kararıyla adresini saklı tutan Ozan, 657 sayılı kanunun 92. unsurundan doğan hakkını kullanarak kamu vazifesine geri dönmek istiyor. Kontenjan yetersizliği sebebiyle talebi reddedilen Ozan, manisi sebebiyle özel kesimde de iş bulamıyor. İlgili kanun unsuruna nazaran istifa eden memurlar, boş takım bulunması halinde iki seferden fazla olmamak üzere memuriyete dönebiliyor.
Büşra ve Ozan Şahin 9 aylık bebeklerinin gereksinimlerini karşılamada büyük zorluk yaşıyor. “Engelli bir birey olarak kendimi daima bir gayretin içinde buldum. Hem toplumsal hem fizikî bir uğraşın içinde…”
Bu kelamlar 33 yaşındaki Ozan Şahin’e ilişkin. Ozan, serebral palsili. Yani beyin felci geçirdiği için, vücudunu, bacaklarını, ellerini ‘engelsizler’ kadar iyi kullanamıyor.
Serebral Palsi çoğumuza bir şey söz etmiyor. Spastik desek çabucak bir şeyler gelir halbuki gözümüzün önüne. Lakin o imgenin zihnimizdeki karşılığı da ekseriyetle eksik ve yanlıştır. Birden fazla insan beyin felci geçirmiş birini gördüğünde, vücuttan evvel zekâ mahzuru olduğunu zanneder ve böylelikle birinci düğme yanlış iliklenir, gerisi de çorap söküğü üzere gelir. Sadece kaslarınızı denetim edemediğiniz için girdiğiniz her ortamda, karşılaştığınız insanların birçok zihninizi de vücudunuzla bir kıymetlendirir. Halbuki siz okuyan, yazan, tartışan, gayret eden sağlıklı bir bireysinizdir. Ancak bunu anlatabilmek için, evvel sizi dinleyen insanlara gereksinim vardır. İşte tam da bu yüzden Ozan Şahin’e kulak verdik ve sarsıcı kıssasını dinledik:
‘RİSKE ATMAK, OZAN’I KAYBETMEK İSTEMEDİM’
Antalya’daki Akdeniz Üniversitesi’nde Sanat Tarihi okuyan Ozan, mezun olduktan sonra Engelli Kamu İşçisi Seçme Sınavı’na (E-KPSS) hazırlanmış. 2014 yılında E-KPSS’nin son atamasıyla, Muratpaşa Anadolu Lisesi’nde memur olarak çalışmaya başlamış. İşinden, yaşadığı kentten ve arkadaş etrafından mutlu bir hayat süren Ozan, 2018 yılında “konuşmadan anlaşabiliyoruz” dediği Büşra ile tanışmış. Edebiyat ve şiir üzerine yapılan sohbetler vakit içerisinde bir birlikteliğe dönüşmüş. Ozan’ın ailesi ve çiftin arkadaşları bu birlikteliği başından beri desteklemiş. Lakin Büşra, olumsuz sonuçlar doğurabileceği tasasıyla bu durumu ailesine açamamış ve Ozan’la gizlice evlenmiş. Onu bu kararı almaya sevk eden sebepleri şöyle anlatıyor:
Ozan ve Büşra Şahin’in düğünlerinden bir kare… “Ailem, engelli olmayı gitgide berbatlaşan bir hastalık üzere düşünüyor. Evlenmemi olağanda de istemezlerdi lakin engelli biriyle evlenmemi hiç istemezlerdi. Gitsem, konuşsam diğer şeyler olabilirdi. Riske atmak, Ozan’ı kaybetmek istemedim.”
Evlendikten sonra ailesini ikna etmek için çok uğraştığını söyleyen Büşra, “Beklediğimden çok daha fazla reaksiyon verdiler, hiçbir halde kabul etmediler” diyor. Hem kendisinin hem de ailesinin ortaya girerek diyalog kurmaya çalıştığını belirten Ozan ise şöyle konuşuyor: “Ben engelli olabilirim lakin Büşra bunu kabulleniyor. Büşra’ya kendimi farklı tanıtmadım ya da sonradan engelli olmadım, daima böyleydim. O bunu nazaran göre benimle evlenmeye ve her zorluğu birlikte aşmaya verdi. Evet, Büşra’nın ailesinin haklı sebepleri olabilir, onları da anlıyorum. Lakin beni biraz tanımaya çalışabilirlerdi, bize bir talih verebilirlerdi. O vakit ben istifa etmezdim ve maddi olarak bu kadar zorlanmazdık. Ayrıyeten ortada bir aşk ve bir bebek var. Bunlar hayat için kıymetli şeyler.”
‘AĞABEYİN Mİ DİYE SORUYORLAR, EŞİM DEYİNCE AFALLIYORLAR’
Ozan ve Büşra’nın maruz kaldığı ayrımcılık, Büşra’nın ailesiyle sonlu değil. Dışarı çıktıklarında bakışların onlara döndüğünü hissediyorlar. Ozan’ı tekerlekli sandalyede görenlerin yanına gelip “Ağabeyin mi, kardeşin mi?” diye sorduklarını anlatan Büşra, “Eşim deyince afallıyorlar. Engelli olduğu için güya sevemeyecekmişim üzere bakıyorlar ya da bir menfaat için mesela para için birlikte olduğumu düşünüyorlar. Lakin o denli bir şey değil, baş yapımız uyduğu ve onu sevdiğim için beraberim” tabirlerini kullanıyor.
Ozan ve Büşra Şahin kış bastırınca nasıl geçineceklerini bilemiyor. İZİNİ KAYBETTİRMEK İÇİN İSTİFA ETTİ
Evlilik haberini aldıktan sonra İstanbul’dan Antalya’ya giden Büşra’nın babası, çifti hem kendi konutlarında hem de Ozan’ın iş yerinde tehdit etmiş. “Beni her yerde buluyorlardı” diyen Ozan, istifa ederek kent değiştirmeye ve bu yolla izini kaybettirmeye karar verdiğini söylüyor. Mahkemeye başvurarak ikamet adreslerinin gizlenmesi için karar çıkartan çift, Büşra 8 aylık gebeyken diğer bir kente taşınmış.
İstifa kararını, 657 sayılı devlet memurları kanunun 92. hususunda belirtilen misyona geri dönme hakkına güvenerek verdiğini söyleyen Ozan, bir ay evvel bu haktan faydalanmak için müracaat yapmış. Lakin, kontenjan yetersizliği sebebiyle talebine olumlu karşılık verilmemiş. Şu anda etkin bir formda iş arayan Ozan, tüm müracaatlarda pürüzünün karşısına çıktığını söylüyor. Evlenirken aldığı kredinin borcunu ödeyebilmek ve meskenini geçindirmek için seyyar satıcılık yapan Ozan, bu sefer de zabıta pürüzüyle karşı karşıya:
“Anlatıyorum, bu işi yapmam lazım, ailem var, çocuğum var ve bir biçimde para kazanmam lazım diyorum, oralı olmuyorlar. Ayrıyeten ne vakte kadar dışarıda çalışabilirim, bunun yağmuru, çamuru var.”
Çiftin bebeği Deniz, şimdi dokuz aylık. Bu sebeple şu anda çalışmasının mümkün olmadığını söyleyen Büşra, yaşadıkları maddi çıkmazı şöyle anlatıyor: “Sadece meskende bakım fiyatı alıyoruz. Kirada oturuyoruz, faturalar, bebeğin masrafları, hayat masrafları var. Ozan memuriyete dönemediği için dışarıda çalışıyor. Tertipli bir gelir değil, günlük. Şu anda çıkıyor lakin pandemiyle ilgili ikinci bir patlama olması bekleniyor. Bebeğimiz küçük olduğu için ondan da korkuyoruz.”
Maddi zorluklar sebebiyle ruh sıhhatinin bozulduğunu söyleyen Ozan, kendisini daima dert içinde hissediyor. “Şu anda ben burada sizinle sohbet ederken bile memuriyete dönemezsem ne yapacağım diye düşünüyorum. Engelli olarak bunun yanıtını kendim bile veremiyorum” diyen Ozan, bir an evvel işine dönmek istiyor.
Gazete Duvar
