Türkiye ve Mısır ortasındaki yakınlaşma adımları Arap medyasının gündemini ağır bir biçimde meşgul etmeye devam ediyor. Türkiye’nin, İstanbul’da yayın yapan Mısırlı muhalif TV kanallarından yayın siyasetlerini yumuşatmayı istediğine yönelik haberler, Türkiye-Mısır yakınlaşmasının medyada daha fazla yer bulmasına neden oldu.
Birtakım köşe muharrirleri her ne kadar Türkiye-Mısır yakınlaşmasını “Türkiye’nin geri adımı” olarak nitelendirse de, bunun tam aykırısını savunan ve yakınlaşma adımlarının birinci Mısır’dan geldiğini yazan müellifler oldu. Kimi uzmanlara nazaran bilhassa Biden’ın ABD başkanlığına gelmesiyle oluşan siyasî atmosfer, Mısır’ı Türkiye ile yakın bağlar kurmaya itiyor.
Lakin bilhassa Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri gazetelerinde, iki ülke ortasındaki gelişmeleri Erdoğan’ın bölgedeki siyasetinin başarısızlığa uğramasından kaynaklandığını savunan fikirler hâkim.
Arap dünyasının geçtiğimiz hafta gündemini meşgul eden bir başka değerli husus da Lübnan oldu. Hükümetin bir türlü kurulamadığı ülkede para ünitesinin dolar karşısındaki süratli paha kaybı halkın yeniden sokaklara inmesine neden oldu.
Cumhurbaşkanı Mişel Avn ile yeni hükümeti kurmakla görevlendirilen eski başbakan Saad Hariri ortasındaki tartışmalar ve karşılıklı suçlamalar ‘ülkenin yakın devirde krizden çıkacağına dair umutların olmadığı’ formunda yorumlanıyor.
Suriye’de ülkenin milletlerarası güçlerin savaş alanı haline dönmesiyle sonuçlanan ve 15 Mart 2011’de başlayan ayaklanmanın 10’uncu yıldönümü münasebetiyle bu hafta da birçok Arap gazetesinde Suriye sorunu en kıymetli bahislerden biriydi. Tekrar İsrail’in 23 Mart’ta sandık başına gidecek olması, Arap gazetelerinde en fazla yer alan hususlar ortasındaydı.
‘TÜRKİYE VE MISIR YAKINLAŞMASININ GERİSİNDE NE VAR?’
“Mısır ve Türkiye ortasında iki idare ortasındaki açık düşmanlıktan yıllar sonra taktiksel yakınlaşmanın objektif nedenleri var. Bu nedenlerin başında, Yunanistan, Kıbrıs ve İsrail’in Rabat’taki elektrik mutabakatında Mısır’ı büsbütün göz gerisi etmeleridir. Kahire bu durumu, daha evvel kelam konusu üç ülke ortasında 2010 yılında yapılan ve gazın Avrupa’ya Doğu Akdeniz’deki boru çizgileri aracılığıyla taşınmasıyla ilgili mutabakatın bir devamı olarak nitelendirdi. Ne var ki Mısırlı köşe muharrirleri ve uzmanlar, imkânsızın olmadığı bir devirde bu projenin uygulanmasının büsbütün imkânsız olduğunu savunuyor.” (Amr Semir / El Arabi El Cedid Gazetesi)
“Bazı kesitler, Türkiye ve Mısır ortasında meydana gelen gelişmeleri Türkiye’nin Mısır karşısındaki geri adımı olduğunu sav ediyor. Bunlar, Mısır’ın son devirlerde, Biden’ın ABD başkanlığına getirilmesinden sonraki milletlerarası ve bölgesel değişimlere bağlı olarak, Doğu Akdeniz ve Libya üzere kimi değerli problemlerde attığı adımları kasıtlı olarak göz gerisi ediyor. Bu dinamikler Kahire’yi Ankara’ya yakınlaştırdı ve Türkiye de yetkililerin net açıklamalarıyla buna olumlu yaklaştı. (Ali Bekir / Arabi21.com)
‘ERDOĞAN NİTEKİM DEĞİŞTİ Mİ?’
“Erdoğan’ın Türkiye’si hakikaten değişti mi, yoksa gücünü toparlamak için yalnızca duraksadı mı? Sanki Arap Erdoğancılar da misyonun tükendiğine ikna oldular mı? Türkiye merkezli eksen, İhvan’ın Mısır’dan çıkmasıyla, Nahda’nın Tunus’ta sıkışmasıyla, Kuzey Suriye’de büsbütün denetimin ele alınamamasıyla, İsrail ile olan özel ilgilerini kaybetmesiyle, Sudan’da müttefiki Ömer El Beşir’in düşmesi ve yeni Amerikan idaresiyle bağlarının durumu nedeniyle savaşı kaybetmiş oldu.
Bizim için değerli olan Müslüman Kardeşler’e bağlı birtakım medya kanallarının yayınlarının durdurulması yahut daha sonra yüzlerce üyesinin kovulacak olması ve kimilerinin da teslim edileceği ya da ilgilerin tekrar başlayacağını görmemiz değil. Asıl değerli olan; biz şu an yeni bir Erdoğan’la mı karşı karşıyayız? Bu onun siyasetinde gerçek bir değişim mi?” (Abdurrahman Raşid / Suudi Şark’ül Evsat gazetesi)
‘LÜBNAN: BERBATTAN DAHA DA BERBATA HAKİKAT’
“Lübnan, yöneticileri ortasında daha evvel görülmemiş ağır siyasî çekişme ile ekonomik ve toplumsal kriz münasebetiyle felç geçirmeye devam ediyor. Saad Hariri başkanlığındaki yeni hükümetin kurulmasının sendelemesi, bunların nedenlerinden bir olabilir. Fakat ülkede hâkim bir güvensizlik ve partizanlık ile mezhepçi hesapların hâkim olduğu siyasî atmosfer mevcut. Bu da, halkın rahatlamayı beklediği ülkeyi berbattan daha da berbata gerçek sürüklüyor.
Cumhurbaşkanı Mişel Avn ile Saad Hariri ortasında yaşanan tartışmalar, iktidarın kurumları ortasındaki güvensizliğe işaret etmektedir. Bu da akıllara, silahların kullanılmaya başlaması ve ülkenin iç savaşa sürüklenmesiyle sonuçlanan keskin kutuplaşmayı getiriyor.
Avn ve Hariri, ortalarındaki önemli sürtüşmeden sonra, 17. kere Baabda Sarayı’nda bir orta geldi. Lakin hükümetin kurulması ve bu hükümetin teknokratlardan mı yoksa partililerden mi oluşacağı konusunda uzlaşmaya varmak yerine, tekrar bir ortaya gelme konusunda uzlaştılar. (BAE El Haliç gazetesi)
‘LÜBNAN’DA BİR KİTLE İMHA SİLAHI OLARAK DOLAR’
“Geçen hafta meydana gelen gelişmelerden çıkarılabilecek bir sonuç varsa, o da Cumhurbaşkanı Mişel Avn ve parlamentonun, vazife müddetlerinin bitimine kadar direnemeyeceğidir. Ve tekrar kendini sokaklarda gösteren halkın öfkesi, ülkeyi ve kurumlarını -umut edildiğinin aksine- kurtaramayacak.
Geçtiğimiz günlerde yükselen ve ruhsal hudutları aşan dolar, artık yalnızca ekonomik yahut siyasî bir göstergeden ibaret değil. Artık daha çok iktidar odakları ve kendi ortalarında çekişen ve hasmını, çoğunluğun açlıktan kırılması kıymetine tasfiye etmeye çalışan şebekeleri tarafından kullanılan bir kitle imha silahı üzere.
Geçtiğimiz hafta, idaredeki boşluğu ve çözülmüşlüğü, bankaların gücünü, halkın isyanının sefaletini ve cumhurun ümitsizliğini gösteren güçlü kanıtlar sundu. Önümüzdeki haftalarda da doların tekrar bir kitle imha silahı olarak kullanılacağına dair işaretlerle doludur.” (Satı Nureddin / Lübnan El Modon Gazetesi)
‘İSRAİL’DE BİLİNMEYEN SEÇİMLERE GERÇEK’
“Sayılı günler sonra yapılacak olan İsrail seçimleri Bünyamin Netanyahu’nun mukadderatını tam olarak belirleyecek. Netanyahu bu seçimleri kazanır ve müttefikleriyle bir arada mutlak çoğunluğa ulaşırsa, yargılanmasının önünü kesecek ve meçhul bir tarihe ertelenmesini sağlayacak bir kanun çıkarmaya çalışacak. Lakin Netanyahu seçimleri kaybeder ve alternatif bir hükümet kurulursa yargılanması daha da hızlanacak. Yargılama sonucunda beklendiği üzere yolsuzluk ve rüşvet ithamları karşısında hatalı bulunursa, akıbeti cezaevi olacak. Daha evvel Ehud Olmert’e olduğu üzere. Siyasî açıdan bakacak olursak ise, Netanyahu’nun kazanması yahut kaybetmesi üzere her iki durumda da seçimler ‘sağ’ın lehine olacak.
Bu seçimler, son iki senede İsrail’deki dördüncü seçimleri olacak. Ve ülkedeki siyasî krizi çözüp çözmeyeceği de belirli değil. Bütün kamuoyu araştırmaları, hükümetin kim tarafından kurulacağının yahut Netanyahu’nun kalıp kalmayacağının aşikâr olmadığını gösteriyor.” (Cemal Zehalika / Kuds El Arabi gazetesi)
‘SURİYE YENİ DÜNYA SİSTEMİN BAŞLANGICI MI OLACAK?’
“Suriye’de 10 yıldır devam eden savaş boyunca, siyasî, askerî ve ekonomik dönüşümler gerçekleşti. Bu gelişmelerin kimileri savaşın gidişatını bir bütün olarak değiştirdi. Kimileri da bölgedeki mahallî ve memleketler arası siyasî nüfuz haritasını değiştirdi.
Suriye’nin birçok sebepten ötürü memleketler arası uyuşmazlıkların odağı haline geldiği doğrudur. Kimilerine nazaran bu, yeni bir dünya tertibin başlangıcı olabilir.
Suriye’deki krizin önümüzdeki periyotta istikrara kavuşması beklenmiyor. İstenen tahlilin nasıl olacağına dair memleketler arası ve bölgesel uyuşmazlıkların devam etmesi, ekonomik ve yaşamsal şartlarındaki çöküş, yeni dönüşümlerin temelini oluşturacaktır.” (Ziyad Gosn / Lübnan El Akhbar gazetesi)
Gazete Duvar
