Gazeteci Nedim Türfent Hakkari Yüksekova’da bulunan bir şantiyede, özel harekat polislerinin bir küme işçiyi karşıt kelepçe yaparak yere yatırdığı olayı görüntü haber yaptıktan sonra tutuklandı. 13 Mayıs 2016’da tutuklanan ve 4.5 yıldır mahpusta olan Türfent, yılbaşı nedeniyle bir mektup yazarak kendisi üzere yaptıkları haberler ya da çektikleri fotoğraflar nedeniyle tutuklanan, haklarında dava açılan gazetecileri anlattı.
Türfent’in meslektaşı İdris Yılmaz aracılığıyla gönderdiği ve Medya ve Hukuk Çalışmaları Derneği internet sitesinde paylaşılan mektubu şöyle:
“Gözlerimin eriminde olmasa da tek heceli kentin o mavi mavi gölünün yanı başında, lakin tabansız bir adaletsizliğin kara sularında tutuyorum bu kalemi. Cüret edip ‘dipsiz’ sıfatını kullandım, çünkü kelamım ona güçlülerin hukukunun kaba etlerinin tartısı altında beden bulan adaletsizlik öbür bir sıfatı, öbür bir eşkâli hak etmiyor.
Ne trajikomik ki ben tam da bu satırları yazıyorken, birileri yeniden ‘reform’ salvolarını – telaffuzlarını değil – lisanlarına pelesenk ediyor. Tarihin asırlık ve benim beş yıllık mahpus tanıklığımla ampirik olarak öğrendik ki, kriz çıkarma siyasetleri ve baskı uygulamalarının semiyotik ilgisinde ömrünü uzatan otoriter rejimler ıslahat dedikçe, demokratik ve muhalif kısımlara daha çok zulmediyor. Her birimizin deneyimiyle sabit.
Onlar ıslahat ile başlayan cümlelerini şimdi tamamlamadan peşi sıra operasyonlar çekiliyor, Kürdün kapısı şafak vakti koçbaşı ile tanıştırılıyor. Doğal bunu daha evvel tadamamışsa! Gerçekten, bu kerameti kendinden menkul ıslahat salvosu, vitrin süsü edildiğinden beri ülke tekrar zindan kesildi.
Anımsatmam tahminen kabak tadı verecek velakin olan – biten, hatırlamamı farz kılıyor. Ben ‘Türk’ün gücünü göreceksiniz!’ haberini yaptım, ancak soruşturmalık olan kolluk işçisi yerine bana 8 yıl 9 ay mahpus cezası verildi. Meslektaşlarım Nazan Sala, Şehriban Abi, Adnan Bilen ve Cemil Uğur iki yurttaşın helikopterden atılma argümanını haberleştirdi. Kolluk soruşturmalık olsa da kaşla göz ortasında tutuklananlar gazeteciler oldu. Tekrar gazeteci arkadaşımız Abdurrahman Gök, Kemal Kurkut’un vurulma anını kare kare fotoğraflaştırdı. Fail kolluk cezasızlık zırhıyla aklandı, gazeteci arkadaşa dava açıldı. Bu yinelerin kacı var. Fakat biz üç örnekle yetinelim. Bu fotoğrafa iyi bakalım: bu, devletin Kürt fotoğrafıdır. Bu üç örnekli fotoğraf üzerinden su içer üzere kolaylıkla idrak edebiliriz ki konu bahis Kürt vilayetlerindeki devlet uygulamaları olunca, cezasızlık bir hilkat garibesi olageldi.
Cezasızlıkla da kalsa ‘iyi’ (!), zira bunları kamuoyuna duyuran gazeteciler daima cezalandırıldı, cezalandırılıyor. Failler de bir nevi ihya ediliyor, hem de bile isteye! Feraset ve yaklaşım bu olunca hak ihlallerinin bini bir para olması bir yana, gazeteciler de adaletsizlik kuyusu ve kafesinde dumura uğratılmak isteniyor.
Ne var ki çok üzücü yanılıyorlar. Zira Apé Musaların, Metin Göktepelerin ışığında ve ayak izlerinde yürüyenler asla tatlı su balığı olmadı. Mümkün tüm bedel ve kefaretleri göze alarak yazdı. Yazıyor, yazacak da. Öncülerin şuuruyla söz edelim; yüzünü değil de sırtını güneşe verenler gölgede yürümeye mahkumdur. Bizim yüzümüz de yüreğimiz de güneşe ve aydınlığa dönük.
Ülkenin adaletsizlikler anaforunda geceye ve karaya kestiği bu anda da umudumuz bu mirasımızdır, umudumuz hakikat sıkıntımız ve kavgamızın haklılığıdır. Birilerinin ödü kopsa da, bu ülkeye özgürlük ve demokrasiyi er ya da geç getireceğiz. Er mi yoksa geç mi olacağını da birlikte durabilmemizin heybeti belirleyecektir. Birlikte girelim bu yıla ve kacına. Birlikte başaralım.”
Gazete Duvar
