Gaby Hinsliff
Suffolk ve Norfolk kıyılarında yaz mevsiminin ortalarındayız ve kova-kürek dönemi tüm süratiyle devam ediyor. Öte yandan, birtakım aileler için tatil, bu eğitim yılının başlamasıyla sona eriyor.
Cromer’dan Great Yarmouth’a ve iç kesitlerden Norwich’e kadar, Inspiration Academy Vakfı (IAT) tarafından işletilen birkaç mahallî ortaokulda, yüzlerce genç için gelecek hafta okul başlıyor. Birinci geri dönenler, gelecek yıl ‘GCSE’ yahut ‘A seviye’ imtihanlarına girecek çocuklar olacak ve karantina sürecinde kaybedilen vakti telafi etmek için tatilleri kısa kesiliyor.
Geri kalanlar, eylül ayında onları takip ederken, sadece kendi akran kümesi ‘kümesi’ içinde kalmak için değil, birebir vakitte (müfredata) yetişmelerine yardımcı olması için daha uzun okul saatlerine ve tercihli cumartesi derslerine de ahenk sağlamak zorunda kalacaklar. Eğitim periyodu başlangıcının ağustosta yapılmasının gerçekte ne kadar fark yaratabileceğini sorduğumda, IAT’nin CEO’su Rachel de Souza heyecanla şunları söylüyor: “Her saat bir fark yaratır! Bilhassa de dezavantajlı toplulukların bulunduğu okullarda, bir öğretmenin önündeki geçirilecek bu vakit dilimi çok kıymetlidir.” Kulağa biraz zalimce gelebilir ancak bu yaz içinde yaşadıkları dünyanın çöküşünü izleyen birçok öğrencinin yardım alma konusunda kaygılı olduğunu söylüyor; artık notlarının her zamankinden daha kıymetli olduğunu biliyorlar.
EĞİTİMDE ADALET SAĞLANABİLECEK Mİ?
Şayet bu yılki A-seviye (üniversiteye giriş sınavı) sonuçlarının hazırlanma biçimi haksızlık üzere görünüyorsa, o vakit gelecek yılı bekleyin; karantinada eğitimle ilgili inanılmaz derecede farklı tecrübeler yaşayan gençlerin hepsi tıpkı imtihanda değerlendirmeden geçecek. Kimileri, (düzenli olarak özel okullarca ve daha nadiren devlet okullarınca verilen) internet üzerinden canlı dersler yahut ebeveynlerin yardımı sayesinde akademik bağlamda neredeyse hiçbir şeyi kaçırmayacak. Başkaları için ise altı ay boyunca bir internet ilişkisi ya da ne yazık ki bir okulun temsil ettiği duygusal inançlı liman bile olmayacak. Salgın, varlıklı ve fakir çocuklar ortasındaki uçurumun kapatılması için yıllar boyunca sürdürülen büyük gayretlere ve bu sonbaharda okullar büsbütün açılamazsa ortaya çıkacak sonuçlara tahlil bulunmasına karşı bir tehdit oluşturuyor. Ancak bunu söylemek Süleyman’a atfedilen adaletin ortadan kalkmasını dilemek manasına gelmiyor.
Aylar boyunca etraflarındaki çocuklarla birlikte meskende çalışmaya çabalayan ya da çocukların eğitim açısından geride kalmalarından ötürü tasa duyan ebeveynler için, eylül hiç de kolay gelmedi. (Çocukları temmuz ayında kısa bir müddetliğine okula giden ebeveynlerle Mumsnet tarafından gerçekleştirilen bir araştırma, gelecek yıl GCSE imtihanına girecek çocukları olanların yüzde 66’sının okullardaki Covid tedbirlerinin gereğince inançlı olmadığından endişelenirken, yalnızca yüzde üçünün eğitimden yoksun kalmaları konusunda telaş duyduklarını ortaya koydu.)
Okul müdürleri de tüm yazı tekrar tasarım yoluyla riskleri azaltmak için okul hayatının her alanını gözden geçirerek ve büyük oranda bilinmeyen bir uğraş sarf ederek geçirdiler; de Souza, şimdi Paskalya vaktinde hükümetten bir teklif beklemeden planlamaya başladı ve bunu ortaya koyuyor. Birinci ve orta öğretim müdürleri, seyahatten (okul otobüs güzergahları farklı yaş kümelerini birbirinden başka tutmak için mümkün olduğunca yine düzenlendi) vücut eğitimi derslerine (futbol üzere temasa açık sporlar yapılmayacak ancak atletizm devam edecek) kadar her şeyi kapsayan Covid’den korunma önlemlerini süratlice aktarıyorlar. Bu hafta, salgınları tespit etme ve durdurma işini taban düzeyine daha yakın bir hale getiren ve çok tartışılan bir ulusal test ve izleme operasyonunun hayata geçirilmesi de yardımcı olabilir.
ÖNLEMLER PEK DE INANÇ VERMİYOR
Buna rağmen, kimi veliler ve öğretmenler açısından, bilhassa de tıbbi nedenlerden dolayı karşı çıkanlar için, okula dönüş korkutucu bir mümkünlük olmaya devam ediyor. Bu hafta eğitimde yaşanan kesinti nedeniyle ailelerden açıkça özür dileyen Eğitim Bakanı Gavin Williamson’ın gitgide derinliğini yitiren manzarası, tahlil konusunda hiç de yardımcı olmuyor.
Baş karışıklığı içinde geçen aylar boyunca, bakanların öne sürdüğü berbat mazeretler, öğretim sendikalarının karşılanamayacak talepler sunarak kasıtlı biçimde hayatı zorlaştırdığı istikametindeydi. Lakin sıradan müdürler ve öğretmenlerle konuştuğunuz vakit ortaya çıkan şey, güçlü bir meslek hissiyle karışık anlaşılabilir bir dert hissi. Ağustos ayında Inspiration Trust istekli işçi için davette bulunduğunda, gerçekte muhtaçlık duyulandan çok daha fazla öğretmen istekli oldu.
Okulların bu hafta olağan eğitime başladığı İskoçya’da, İskoçya Eğitim Enstitüsü isimli sendika tarafından yapılan bir ankette, üyelerinin yarısından fazlasının geri dönmek konusunda inançsız hissettiği, buna rağmen yaklaşık üçte ikisinin tekrar de eğitime başlanması kararını desteklediği ortaya çıktı. Öğretmenler, bu işin onları hasta edebileceğinden endişelenseler de işlerinin neden değerli olduğunu manaya eğilimindeler.
EĞİTİM PROBLEMI GELECEĞİMİZLE İLGİLİ
Moss Side’ın merkezindeki Manchester Akademisi’nin lideri olan James Eldon, kendisini biraz boş bıraktığında ‘geceleri yatağında dönüp durarak uyanık kaldığını’ itiraf ediyor. Yaşadığı kent, Covid enfeksiyonlarındaki keskin artıştan sonra zati acil önlemler altında ve Batı Yorkshire, Lancashire ve Greater Manchester’ın birtakım bölgelerini kapsayan tedbirler önümüzdeki hafta gözden geçirilecek olsa bile, karantinadan çıkan gençler ortasında görülen hadiselerdeki keskin bir artışa dair belirtiler nedeniyle, önlemlerin gevşetilmesinden çok sıkılaştırılacağı korkusu hakim. (Yerel bir meclis üyesi ve eski Calder Valley Emekçi Partisi milletvekili adayı olan Josh Fenton Glynn’e nazaran, Calderdale’deki beş yeni hadiseden biri 18 yaşın altındakiler ortasında yer alıyor; Preston’da, yeni olayların neredeyse yarısının 30 yaşın altındaki bireyler olduğu bildiriliyor.)
Uygun yer hakkında konuşmak, okulların inançlı bir halde yine açılabilmesi için tam olarak hangi fedakarlıkların gerekli olabileceğiyle ilgilidir; bir şeyleri yıkılma noktasının ötesine geçirmekten kaçınmak için barların tekrar kapatılması gerekebilir mi? Çok az insan, eğitim hakkının cumartesi gecesi dışarı çıkma hakkından daha değerli olduğunu tez edebilir; ama uzun vadede, bu, şu anda hizmet bölümündeki işleri korumak ya da çocukları gelecekteki işlerine hazırlamak ortasında yapılacak bir seçimdir. Ayrıyeten, okulların daha büyük çocukları artık dükkanlarda maske takmaya teşvik edip etmemeleri gerektiği konusunda da giderek büyüyen bir tartışma var.
Bununla birlikte, Eldon için her şey, öğrencileri için en iyisinin mümkün olduğunca inançlı bir okula dönmek olduğu kanaatiyle ilişkili. Altı aylık bir tatilin birtakım çocuklar için okula gitme alışkanlığını yok etmeye yetecek kadar uzun olduğundan ve daha büyük çocukların eğitimin tüm detaylarını sorgulamaya başlaması ihtimalinden ötürü endişeleniyor. Ortada 2020 devrinin hayali notları ve kalp kırıklığından öteki bir şey yokken, neden imtihanlara çalışsınlar ki? Şayet sırf meskenden çevrim içi ders takibi yapılacaksa, üniversitenin ne manası olabilir? Öğrencilerin bir rutine ne kadar çabuk dönerse o kadar iyi olacağını düşünen Eldon, “Bunun bir şeylere değeceğine inanmaları gerekiyor” diyor.
ASLA BÜSBÜTÜN INANÇLI OLMAYACAK
Öte yandan, eğitim alanıyla ilgili herkesin bildiği lakin kimsenin lisana getirmek istemediği şey, Covid vaktinde hiçbir şeyin büsbütün inançlı olamayacağıdır. Riskler azaltılabilir ancak asla tam manasıyla ortadan kaldırılamaz. On altı yaşından küçük çocukların virüsün yayılmasında sonlu bir rol oynamaları beklenen üzere görünse de, altıncı sınıflar için tablo o kadar da net değil.
Okullar tekrar açılana kadar kimi sorular kesin biçimde cevaplanamayacak; bu durum da öğretmenleri ve ebeveynleri kimileri için garip bir formda tanıdık hissedebileceği bir inanç sıçramasıyla karşı karşıya bırakıyor.
Ebeveynliğin en güç derslerinden biri, bebeklerimizi sonsuza dek inançta tutamayacağımızı kabullenmektir; ne vakit göz önünden biraz uzaklaşmalarına müsaade versek, geri dönmemelerine dair küçük bir ihtimal ortaya çıkar. Dört yaşındaki bir çocuğun yanında siz olmadan oyun alanından sınıfa kadar yürümesine birinci kere müsaade verdiğiniz anı asla unutmazsınız. Bu yıl, biraz daha büyümüş çocuklarımızın yaşı ne olursa olsun, ebeveynler sessizce nefeslerini tutarak onlara el sallayacaklar.
Yazının aslı The Guardian sitesinden alınmıştır. (Çeviren: Tarkan Tufan)
Gazete Duvar
