Osman Çaklı
DUVAR – Demokratik kitle örgütlerinin davetiyle Ankara’da düzenlenen ‘Barış Mitingi’ için Türkiye’nin farklı vilayetlerinden gelen binlerce insan, 10 Ekim 2015 günü yürüyüş kolunun başlayacağı Ankara Tren Garı’nın önünde toplanmıştı. Lakin yürüyüş şimdi başlamadan, saat 10.04’te, IŞİD mensubu iki kişinin canlı bomba saldırısı sonucu alanda bulunan 103 kişi ömrünü yitirmişti. Yüzlerce insanın sakat kaldığı saldırıyı sağ atlatan binlerce insan, aylarca ruhsal tedavi gördü. 10 Ekim saldırısının canlı şahidi olanlar ile patlama anındaki duruma ve patlamadan sonra yaşadıklarına dair konuştuk.
‘TOPLANAN KİTLEYE BAKINCA MİTİNGİN SES GETİRECEĞİNDEN EMİNDİK’
Patlamalar yaşandığı sırada alanda olan Berkay Çolak akın anını, “Tren garı istikametine yürümeye başlamıştık. Vilayet dışından gelen otobüslerin olduğu yer çok kalabalıktı, gar önüne olmamız gereken müddetten 15-20 dakika kadar geç gitmiştik. Miting öncesi herkes tanıdıklarıyla selamlaşıyordu, sohbete, horona, halaya dalmıştı. Toplanan kitleye göz atınca, mitingin bayağı ses getireceğinden emindik. Birden bir ses işittim. Refleks olarak herkes sesin geldiği tarafa gerçek başını çevirdi. Ne olduğunu anlayamadan ikinci bir ses daha gelince bomba patladığını anladım” diyerek anlattı.
‘GERİYE DÖNÜĞÜMDE YARALILARA GAZ BOMBASI ATILDIĞINI GÖRDÜM’
Hücumun akabinde birinci olarak yaralılara yardım etmek için organize olunduğunu söyleyen Çolak, “Tam bu sırada gar önünden Sıhhiye tarafına gidenlere polisin müdahalesi olmuş. Geriye döndüğümde yaralıların olduğu yere gaz bombası atıldığını gördüm. Tüm bunlar çok kısa müddette olmuştu ve bende yaralılara yardım etmek için bir önlük bulup süratli formda garın önüne hakikat gittim. Orada gördüklerimi anlatmak istemiyorum zira çok ağır ve dayanılmazdı… Gittiğimde hafif yaralıları gar önünde bekleyen taksilere taşımaya çalışıyorlardı. Ağır yaralılar için de ambulans bekleniyordu fakat o esnada polisin yardıma gelenleri alandan uzaklaştırma eforu ve yolu kapatacak biçimde durmaları yardıma gelenlerin işlerini çok makûs etkilemişti” diye konuştu.
‘PATLAMA ANI GÖZÜMÜN ÖNÜNE GELİYORDU’
Patlamadan yara almadan kurtulan Çolak, 10 Ekim’i takip eden günlerde ruhsal olarak günlük rutininde değişimler olduğunu söylüyor. Kısa vadeli öfke atakları yaşadığını belirten Çolak, “Patlama ile birlikte hayatımız değişirken, başka taraftan her şeyin olağan akışında sürebiliyor olması dayanılmaz geliyordu. Bu sebeple arkadaşlarımla kısa mühlet sohbet etmeyi kesmiştim, sadece protesto yürüyüşlerine katılıyordum. Birinci günlerde istemsizce patlama anı gözümün önüne geliyordu. Benim açımdan hala tesirleri olmakla birlikte büyük oranda süratli atlattığım bir süreç olduğunu söyleyebilirim” dedi.
‘BURASI BİZİ ÖLDÜRMEK İSTEYENLERİN ÜLKESİ’
10 Ekim’in bir öbür şahidi olan Emre Demir de hücum günü için, “Birçok sahne hafızamdan silindi. Ağladığımı anımsıyorum, şoktaydım. Yaralıları ve yaşayanları da öldürmek için üzerimize otomobil süren, gaz fırlatan polisleri çok iyi hatırlıyorum” sözlerini kullandı. Patlama gününden sonra artık ‘Burası bizi öldürmek isteyenlerin ülkesi’ diye düşünmeye başladığını lisana getiren Emre Demir ruhsal durumunu ise şöyle anlattı; “Çaresizliğin ne olduğunu öğrendim. Ataktan sonra duygusal bir travma geçirmiştim, günlerce kesintisiz ağlamalarım, en ufak seslere anlık reaksiyonlarım, toplumsal fobim artmıştı ve vakit zaman ağır katarsisler yaşıyordum. 10 Ekim 2015’in üzerinden 5 sene geçti, o gün benden çok şey aldı ancak çok şey de öğretti. 10 Ekim’de bizden çalınan hayatları hürmetle anıyorum.”
‘TOZ BULUTU VE GAZETE MODÜLLERİ HAFIZIMDAN SİLİNMİYOR’
TTB’nin patlamayı yaşayan yurttaşlara takviye sunacağını açıklamasından sonra randevu alarak hastaneye gittiğini söyleyen Mazlum O., “Kendimi ruhsal açıdan değerlendirdiğimde iyi olduğumu düşünüyordum. Tabibin sorduğu ‘Patlamadan sonra kalabalık bir ortamda bulundunuz mu, hiç sosyalleştiniz mi?’ sorusuna ‘Hayır’ yanıtı verince iyi olmadığımı anladım. Bir siren sesi duyduğumda çabucak irkiliyor, o anı en baştan yaşıyordum” dedi. Patlama noktasından üste yanlışsız yükselen toz bulutu ve gazete kesimlerinin hafızasından silinmediğini kelamlarına ekleyen Mazlum O., “Yani velhasıl ağır bir travmaydı ve hala o ana ait kanılar epeyce kendimi makus hissediyorum” diye konuştu.
Gazete Duvar
